عاشق شدن یکی از مهیج ترین تجربه های زندگی است. اما آیا تا به حال این سؤال برایتان پیش آمده که چرا همیشه جذب آدم های شبیه به هم می شوید؟ شاید تصور کنید چیزی جز یک تصادف ساده نیست، اما در حقیقت یک دلیل روانشناختی در پس آن وجود دارد.
صرفاً یک تصادف نیست
اگر احساس می کنید همیشه شیفته ی آدم های شبیه به هم می شوید، وقتش رسیده دلیل آن را پیدا کنید. به گفته ی محققان، آدم ها عموماً شخصیت شریک عاطفی سابق شان را دلیل نافرجام بودن رابطه عاشقانه ی خود می دانند و تصمیم می گیرند برای رابطه ی بعدی خود به دنبال فردی متفاوت از او بگردند. با این حال، تحقیقات نشان داده آدم ها علیرغم تمایل شان به تغییر، اغلب باز هم با تیپ شخصیتی مشابهی وارد رابطه عاطفی می شوند.
محققان از داده های به دست آمده از پژوهشی بلند مدت بر روی زوج ها و خانواده هایی از گروه های سنی مختلف، برای مقایسه ی میان شخصیت شریک عاطفی فعلی و سابق ۳۳۲ فرد استفاده کردند. تحقیق آن ها نشان داد میل به برقراری رابطه عاطفی با فردی با یک شخصیت مشابه امری فراتر از یک ترجیح صرف است.
محققان بر اهمیت درک الگوهای خود در روابط عاشقانه و تأثیری که این الگوها می توانند بر زندگی عاشقانه ی ما داشته باشند، تأکید دارند. با پی بردن به گرایشی که به تیپ های شخصیتی خاصی داریم، می توانیم تصمیماتی آگاهانه برای برخورداری از روابط عاشقانه ای سالم و رضایت بخش داشته باشیم.
استفاده از یک استراتژی تکراری ساده تر است
به گفته ی محققان، در هر رابطه عاشقانه ای افراد استراتژی هایی برای تا کردن با شخصیت شریک عاطفی خود دارند. اگر شخصیت شریک عاطفی جدید شما شبیه شریک عاطفی سابق تان باشد، استفاده از مهارت هایی که از رابطه ی قبلی خود یاد گرفتید ممکن است روش مؤثری برای آغاز یک رابطه ی جدید به شکلی مثبت باشد.
محققان همچنین تأکید دارند اگر کسی همیشه در روابط عاشقانه ی خود مشکلات مشابهی را تجربه می کند، باید به این موضوع توجه داشته باشد که جذب شدن او به ویژگی های شخصیتی مشابه در شرکای عاطفی خود ممکن است با آن مشکلات مرتبط باشد.
این پژوهش بر اهمیت خودآگاهی و درک الگوهای رفتاری خود در روابط عاشقانه تأکید دارد. با پی بردن به گرایشی که به تیپ های شخصیتی به خصوصی دارید و تعقل در تجربیات گذشته تان می توانید تصمیمات آگاهانه تر و روابط عاطفی سالم تری داشته باشید.
ممکن است به دلیل تروماهای دوران کودکی باشد
یک نظریه ی دیگر هم درباره ی علت جذب شدن ما به افراد شبیه به هم وجود دارد که به آن «نظریه ایماگو» (Imago Theory) گفته می شود. این نظریه می گوید بسیاری از افراد زخم ها یا آسیب هایی از دوران کودکی خود دارند که آن زمان به دلیل سن کم و نداشتن قدرت و اختیار از حل آن ها ناتوان بودند.
بر اساس نظریه ایماگو، آدم ها در دوران بزرگسالی با انتخاب سبک خاصی از افراد به عنوان شریک عاطفی خود، به طور نمادین تلاش می کنند تا آن مشکلات به جای مانده از کودکی خود را حل کنند. شریک عاطفی منتخب فرصتی برای کار کردن بر روی مسائل حل نشده و برطرف کردن آن ها فراهم می کند.
فرض کنید در خانواده ای بزرگ شده اید که در آن پدرتان با مادرتان بدرفتاری هم فیزیکی و هم عاطفی داشته. شما به عنوان یک کودک توان تغییر این وضعیت را نداشتید، امری که منجر به شکل گیری ایماگویی از یک فرد پرخاشگر برای شما شده است. بنابراین ممکن است در بزرگسالی متوجه شوید جذب افرادی با ویژگی های شخصیتی پرخاشگرانه می شوید و سعی می کنید آن ها را به همان گونه ای تغییر دهید که آرزو می کردید کاش در کودکی توانش را داشتید.
تجربیات کودکی ما تأثیر مهمی بر زندگی حالای ما دارند و به همین دلیل شناخت این تأثیر ضروری است. با کند و کاو تجربیات کودکی خود و تأثیر آن ها می توانیم بر روی آنچه به آن جذب می شویم کنترل داشته باشیم.
به هم علاقه دارند عاشق می شوند وازدواج میکنند موفق باشند