داستان های تأثیرگذار زیادی درباره ی زندگی واقعی افراد عادی وجود دارد که در آن ها عشق والدین با فرزندان معجزاتی واقعی کرده است. پدر و مادرها نه تنها به ما زندگی می بخشند، بلکه بزرگ ترین منبع حمایت و انگیزه ی ما هستند. جان کرونن، قهرمانی که می خواهیم از او صحبت کنیم، پسری مبتلا به سندرم داون است که داستان زندگی او به خوبی نشان می دهد عشق پدرانه چطور می تواند کودکی استثنایی را از تمامی انتظارات اجتماعی فراتر ببرد.
پدر جان همیشه حامی پسر استثنایی اش بوده است
۳۷ سالی از ازدواج مارک کرونن و همسرش کارول می گذرد و آن ها ۳ پسر دارند. کوچک ترین پسر آن ها جان با سندرم داون متولد شد. مارک کرونن، به عنوان فردی که خود در خانواده ای سختگیر بزرگ شده بود، همیشه سعی داشته پدری مهربان و بامحبت برای همه ی فرزندان خود، به ویژه جان که بیش از همه به او نیاز دارد، باشد.
مارک تحصیل کرده ی دانشگاه هاروارد ِ آمریکا است و بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه یک هدف برای زندگی خود تعیین کرد؛ اینکه هر چه در توان دارد برای تغییر دنیا انجام دهد. و این بلندپروازی با وجود کوچک ترین پسرش، جان در او شکل گرفت. بعد از تولد او، این پدر مهربان تمرکز خود را بر مشکلات پزشکی جان گذاشت. و حالا امروز او خوشحال است که پسری بالاخره می تواند بر همه ی مشکلاتی که شرایط ویژه اش برای او دارد، فائق آید.
مارک رویکرد بسیار ویژه ای به آموزش فرزندانش دارد و این امر به ویژه در مورد جان صادق است
مارک درباره ی شیوه ی فرزندپروری خود می گوید: «فکر می کنم این کاری است که ما باید به عنوان والدین انجام دهیم. اینکه استقلال و خودکفایی را در فرزندان مان پرورش دهیم و این امر در مورد هر سه پسر ما صدق می کند. شما باید دائماً سعی کنید کاری کنید که روی پای خودشان بایستند، خودشان تصمیم بگیرند و هدایت زندگی خودشان را در دست بگیرند. ما سعی می کنیم ارزش های خودمان را به آن ها نشان دهیم، اما در نهایت خودشان هستند که در این مورد تصمیم می گیرند.»
مارک همواره رویکردی بسیار میانه رو نسبت به پسر استثنایی خود داشته است. او دراینباره می گویید: «من به جان به عنوان بچه ای که سندرم داون دارد نگاه نمی کنم. او برای من پسر سوم است.» عایرغم همه ی چالش های پرورش جان، مارک موفق شد از او مردی کاملاً مستقل بسازد.
کشف استعداد نادر جان به موفقیتی بزرگ انجامید
جان به واسطه ی شرایط استثنایی انتخاب شغلی محدودی داشت. به علاوه، او مطمئن بود که می خواهد با پدرش کار کند.
مارک در اینباره می گوید: «این ایده ی جان بود که باهم یک کسب و کار راه بیاندازیم.» آن زمان جان هنوز به دبیرستان می رفت و سال آخر مدرسه بود. آن ها به همراه هم تلاش کردند که متوجه شوند بعد از پایان مدرسه به چه کاری می توانند مشغول شوند. متأسفانه انتخاب های زیادی برای افرادی با توانایی های متفاوت وجود ندارد.
مارک از ایده ی راه اندازی یک کسب و کار به همراه پسرش واقعاً هیجان زده شد. و بالخره علاقه ی کودکی جان به جوراب های رنگی و نامتعارف الهام بخش آن ها شد و اینگونه شد که آن ها یک فروشگاه جوراب به نام «جوراب های دیوانه وار جان» (John’s Crazy Socks) به راه انداختند.
این فروشگاه حالا میلیون ها دلار درآمد دارد و بالاترین تنوع جوراب های باکیفیت در اینترنت را دارد. به علاوه این فروشگاه افرادی با انواع توانایی ها را استخدام می کند و آن را یکی از محبوب ترین شرکت های دنیا می دانند. و همه ی این ها به لطف ایده های جان صورت انجام گرفته است.
جان می گوید: «من سندرم داون دارم ولی هیچوقت مانعی برای من نبوده. به کاری که آدم ها می توانند انجام دهند نگاه کنید، نه کاری که نمی توانند.»
بدون نظر