مکزیک با پیشی گرفتن از چین بزرگ ترین شریک تجاری آمریکا شد

مکزیک بار دیگر به بزرگ ترین شریک تجاری آمریکا بدل شده است، به طوری که در ۴ ماهه ی نخست سال فعلی میلادی ۲۶۳ میلیارد دلار کالا میان این دو کشور رد و بدل گشته است. سهم مکزیک از واردات و صادرات آمریکا ۱۵/۴ درصد است. رتبه های بعدی به کانادا و چین اختصاص دارد که سهم آن ها به ترتیب ۱۵/۲ درصد و ۱۲ درصد است.

با وجود فاصله گرفتن دنیا از دوران اوج همه‌گیری کرونا، پیشی گرفتن مکزیک از چین که طی ۲ دهه ی گذشته خود را با اقتصاد آمریکا عجین ساخته بود و حالا تبدیل شدن مکزیک به بزرگ ترین شریک تجاری آمریکا، به خوبی نشان می دهد که آشفتگی اقتصادی ای که در سال ۲۰۲۰ رقم خورد قرار است تا سال های آینده کماکان بر اقتصاد دنیا اثرگذار باشد.

با این حال، لوییس تورس، اقتصاددان تجاری بانک فدرال رزرو شهر دالاس ِ آمریکا معتقد است بذر این تغییر پیش از همه‌گیری کرونا کاشته شد، پس از آنکه دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا برای برخی کالاهای چین تعرفه وضع و پیمان تجاری آمریکا – کانادا – مکزیک را امضا کرد، اقدامی که تغییری کوچک در پیمان تجارت آزاد آمریکای شمالی بود که نزدیک به ۳ دهه قدمت دارد.

اما به عقیده ی تورس، تبدیل شدن مکزیک به بزرگ ترین شریک تجاری آمریکا نشان دهنده ی یک تغییر جهت سریع به سمت «نزدیک سپاری» (Nearshoring) است، سیاستی که در آن کشورها برای مدیریت زنجیره تأمین کالاهای اساسی خود از کشورهایی بهره می گیرند که به لحاظ مسافت و سیاسی به آن ها نزدیک اند.

«نزدیک سپاری» در دوران همه‌گیری کرونا افزایش یافت که دلیل آن بیشتر شدن هزینه ی انتقال کالاها از اقیانوس اطلس و تقاضای مصرف کنندگان برای کوتاه تر شدن زمان تحویل بود.

به گفت ی کارشناسان، امسال با بالا گرفتن تنش های سیاسی میان آمریکا و چین، شرکت هایی همچون والمارت به میزان فزاینده ای تلاش کردند برای تأمین نیازهای خود به دنبال راه هایی نزدیک تر به آمریکا بگردند.

مایکل برنز، عضو هیأت مدیره ی شرکت آمریکایی Murray Hill Group که شرکتی سرمایه گذاری با تمرکز بر زنجیره ی تأمین است، معتقد است این تغییرات نه جهانی زدایی، بلکه مرحله ی بعدی جهانی سازی با تمرکز بر شبکه های منطقه ای است.

شانون کی. اونیل، کارشناس اقتصادی آمریکایی در کتاب جدید خود «افسانه جهانی شدن: در باب اهمیت مناطق» (The Globalization Myth: Why Regions Matter) درباره ی ارجحیت «منطقه سازی» (Regionalization) بر جهانی سازی صحبت کرده و نزدیک نگه داشتن فرآیند تولید به آمریکا را به نفع کارگران این کشور دانسته است.

در این کتاب آمده که ۴۰ درصد از میانگین واردات آمریکا از مکزیک، تولید آمریکا است، به این معنی که ۴۰ درصد از مواد اولیه ای که در ساخت محصول نهایی در مکزیک به کار می روند، در آمریکا تولید می شوند. اما ۲۵ درصد از میانگین واردات آمریکا از کانادا، تولید آمریکا است. و این میزان در مورد میانگین واردات آمریکا از چین تنها ۴ درصد است.