اگر رابطه ی سالم و راحتی با والدین خود داشته باشید، شاید دل تان بخواهد که آن ها را در جریان همه ی امور زندگی خود بگذارید. با این حال، گاهی درگیر کردن آن ها به جای آنکه کمک کننده باشد، تنها وضع را پیچیده تر می کند.
در ادامه از موضوعاتی خواهیم گفت که بهتر است از مطرح کردن آن ها با والدین تان خودداری کنید.
۱- شیوه ی بچه داری تان
داشتن فرزند بسیاری از اوقات حسی مانند جان به در بردن از آشفتگی هایی را دارد که به ندرت کنترل شده هستند، بنابراین داشتن والدین باتجربه می تواند نجات بخش باشد. اما پدر و مادرها گاهی در شیوه ی بچه داری فرزندان شان دخالت می کنند و هر چه که آن ها به سختی رشته اند را پنبه می کنند. انتقاد شدن می تواند مستأصل کننده هم باشد. هنجارهای مربوط به فرزندپروری از نسلی به نسلی دیگر تغییر می کنند، به همین دلیل ممکن است طرز فکر والدین تان در این مورد به نظرتان منسوخ یا حتی آسیب زا بیاید.
اگر خودتان می خواهید از آن ها در مورد بچه داری تان مشورت بگیرید، ایرادی ندارد. اما مجبور نیستید به توصیه هایی که خودخواسته نیستند گوش کنید.
۲- مشکلات شریک عاطفی تان
چه مشکلات شغلی باشد، چه مسائل پزشکی و چه ایرادات شخصیتی، بهتر است آن ها را پیش خودتان نگه دارید. در مورد این مسائل بهتر است به طور خصوصی با شریک عاطفی تان و به دور از نظارت و پیگیری والدین تان صحبت کنید. در غیر اینصورت، هر چیزی می تواند تبدیل به عاملی برای حدس و گمان، نگرانی یا قضاوت نامناسب از سوی آن ها شود.
اطلاعات دادن بیش از اندازه درباره ی جزئیات زندگی شریک عاطفی خود را می توان نقض حریم خصوصی او به حساب آورد. شاید شریک عاطفی تان دوست نداشته باشد که مسائل شخصی او را با خانواده ی خود در میان بگذارید و شما نباید به اعتماد او خیانت کنید.
۳- شکل رابطه تان با اعضای فامیل
سیاست داشتن در روابط خانوادگی خود یک هنر است و اگر عضو یک فامیل پرجمعیت با عقاید و سبک زندگی های مختلف باشید، احتمالاً یک دیپلمات خبره هستید. اما نیازی نیست که والدین تان دخالتی در رابطه ی شما با اعضای فامیل داشته باشند یا اصلاً درباره ی آن بدانند، بخصوص اگر کدورتی میان تان باشد. شما می توانید رابطه تان با اعضای فامیل را نه تحت نظارت والدین تان، بلکه به شیوه ی خودتان پیش ببرید.
اگر نمی توانید حد و مرز مشخصی تعیین کنید، ابهام بهترین شیوه است. «گاهی احوال همدیگر را می پرسیم» تاکتیک خوبی برای منحرف کردن بحث است.
۴- اینکه به حرف هایشان گوش ندادید
تصمیم گرفتید کار دیگری غیر از آنچه والدین تان می گویند انجام دهید؟ به خودشان نگویید. برای پدر و مادرها شاید ناخوشایند باشد که بفهمند فرزندشان دقیقاً عکس توصیه ای که به او کرده بودند، عمل کرده. و شاید زمانی ناخوشایندتر شود که بفهمند لزومی ندارد که فرزندشان حتماً به توصیه ی آن ها گوش کند. به عبارت دیگر، شما خودتان بهتر می دانید و نیازی به نظر آن ها نیست.
۵- سبک زندگی تان
برخی جنبه های زندگی تان هست که شما نمی خواهید توجه والدین تان را به آن ها جلب کنید. شاید یک رژیم غذایی ناسالم باشد یا یک برنامه ی خواب نامنظم، و یا ماجراجویی های عاشقانه. یا شاید هم شیفته ی ورزش های پرخطر و پرهیجان باشید. این امر روتین زندگی شما است، اما برای والدین تان ممکن است رفتاری بی ملاحظه و خطرناک به نظر برسد. بنابراین شاید بهتر باشد که بعضی جزئیات زندگی تان را پیش خودتان نگه دارید.
۶- اشتباهاتی که در بزرگ کردن شما مرتکب شدند
هیچ کسی کامل نیست و احتمالش هست که والدین شما هم در کودکی تان مرتکب کاری شده باشند که شما را آزرده کرده بود. تروماهای کودکی تان می توانند تأثیر زیادی بر زندگی تان داشته باشند. نیازی نیست آن ها را به روی والدین تان آورید. شما نباید والدین تان یا خودتان را به خاطر رنج ماندگاری آن تجربه ها یا رنج ناشی از آگاهی به آسیبی که به شما زدند، تحت فشار بگذارید. به جایش از والدین تان به خاطر کارهای مثبتی که برایتان کردند تمجید کنید و به آن ها بگویید که قدرشان را می دانید.
۷- مشکلات رابطه عاطفی تان
همه ی زوج ها گاهی با یکدیگر دعوا می کنند و این امری طبیعی است. با این حال، اینکه بروید و از اشتباهات شریک عاطفی تان پیش والدین تان شکایت کنید، اصلاً عاقلانه نیست. شما و شریک عاطفی تان امروز دعوا و فردا آشتی می کنید و رابطه تان را ادامه می دهید، اما احتمالاً برای والدین تان اینگونه نخواهد بود. چیزی که از نظر شما یک دعوای جزئی است می تواند شریک عاطفی تان را برای همیشه از چشم والدین تان بیاندازد. پدر و مادرها دوست ندارند آسیبی به فرزندشان برسد، بنابراین آن ها را درگیر کشمکش هایتان با شریک عاطفی خود نکنید.
دقت داشته باشید که منظور موقعیت های خطیر نیست. اگر قربانی آزار خانگی شده باشید، به طور حتم باید والدین تان را در جریان بگذارید.
۸- نحوه ی پول خرج کردن تان
شاید دوست داشته باشید پول هایتان را طوری خرج کنید که برای والدین تان قابل درک یا قابل قبول نباشد. برای یک شخص بالغ شاغل و متکی به خود، نصیحت شنیدن درباره ی نحوه ی اداره ی امور زندگی خود می تواند مستأصل کننده باشد، امری که می تواند منجر به جر و بحث میان شما و والدین تان شود. تا زمانی که از پس هزینه های زندگی تان بربیایید و به مشکل مالی برنخورید، شیوه ی خرج کردن تان نباید مورد انتقاد یا اظهار نظر والدین تان قرار بگیرد.
۹- وضعیت روانی تان
سلامت روان موضوعی پیچیده است و والدین تان قاعدتاً باید از وضعیت روانی شما باخبر باشند. متأسفانه پدر و مادرها اغلب صلاحیت کافی برای صحبت درباره ی این موضوع را ندارند. آن ها صرفاً می دانند که چیزی سر جایش نیست اما درک درستی درباره ی آن ندارند و وحشت زده می شوند. این امر می تواند هم به شما و هم به آن ها اضطراب وارد کند و هیچ کمکی به بهبود وضعیت روانی تان نمی کند.
اگر والدین تان توان حمایت از شما را داشته باشند، می توانید مشکلات تان را با آن ها در میان بگذارید، اما حتماً لازم نیست آن ها را در جریان جزئیات وضعیت خود قرار دهید. بهتر است همیشه از یک متخصص کمک بگیرید.
۱۰- برنامه های شغلی تان
مثلاً شغل خوبی دارید اما می خواهید به کلی تغییر شغل دهید. شما مسیر طولانی و دشواری در پیش خواهید داشت: باید چیزهای زیادی یاد بگیرید، جای جدیدی استخدام شوید و در شغل تازه تان کسب اعتبار کنید. شما تصمیم تان را با والدین تان در میان می گذارید و یکباره با سیلی از نگرانی مواجه می شوید.
شما باید برای والدین تان توضیح دهید که چرا چنین تصمیمی گرفته اید و به آن ها اطمینان خاطر دهید که آمادگی این ریسک را دارید، در حالی که هیچ تضمینی نیست که این موضوع را درک کنند. صحبت درباره ی اتفاقات آینده ممکن است شما را درگیر احساس اضطراب و فشار کند و بار سنگینی از توقع و انتظار را روی دوش تان قرار دهد. بنابراین شاید بهتر باشد که بعد از قطعی شدن همه چیز، والدین تان را در جریان خبرهای خوب بگذارید.
درست بود. به بعضی حرف های والدین گوش دادن خوبه ولی اینکه بگی چون پدر و مادرت هستن باید بزاری حریم شخصی‌ات رو زیر پا بزارن ، تو تصمیماتت دخالت کنن و… چون به دنیا آوردنت و برات زحمت کشیدن و این مزخرفات نه
اره نباید بگیم چطور پول خرج کنیم چون من هر وقت میگفتم مامانم غر میزد مثلا دیگه حله هوله نخر فلان بسار چرا انقد گرون خریدی. دیگه ازش چیزی نخر و این چیزا، چیه خب دوست دارم تو زندگی خودم مستقل باشم و وسیله های بیشتری بخرم وووو.. بخورم😬😂
پدر مادر محرم اسرار انسان هستند
و کوش شنوا برای درد دل فرزند همچنین در حد توان مرهمی بر زخمهای روح و روان فرزند
اگر فرزند از مشکلاتش برای پدر مادرش نگه میره توی خیابون برای غریبه ها میگه
پس دیگه چی موند. اصلا حرفی برا زدن بهشون نمی مونه. ولی اگه واقعا آدمای عاقلی هستن و راهکار دارن باید دردودل کرد وگرنه والدین ساده دل بدترین صدمه رو می تونن بزنن
ببخشید ها نظر ایشونم پس به خودشون ربط داره و هرچی دلشون بخواد میتونن بگن مثل شما که هرچی بخوای می‌تونی بپوشی و هر نقطه چینی از دهنت در میاد.
در ضمن مقاله بسیار بدرد نخور بود.
چرا آدرس غلط میدین؟!!فقط رفتین یه متن پیدا کردین ترجمه کردین گذاشتین تو سایت،اصلا توجه نکردین این مطلب به درد فرهنگ ایران میخوره یا نه؟!!این چه سمی بود اول صبح من خوندم
روزیاتو چرا فقط از این منابع غربی استفاده میکند؟ حداقل میتواند از تصاویر متناسب با فرهنگ اسلامی استفاده کند
چرا از آموزه های دینی برای آموزش این مطالب استفاده نمیکند؟
روزیاتو بیشتر از این مطالب بگذار. ما که فرهنگی نداریم. فرهنگ فقط برای اروپا و آمریکاست. هرکاری که توی یک وبسایت غربی گفته شده باشه بدون شک درسته و ما باید انجامش بدیم.
عزیز من، مگه اونا دین ندارن که اینو میگی:/ دین هامون باهم متفاوته، هدف هامون که نه-_- همه دین ها تلاش میکنن برای یه چیز: خوبی، فرهنگ، زیبایی. بعدشم چیزایی که توی مقاله ها هست اشتباه نیست:/ نوشته های روانشناسی که توی همه دنیا استفاده میکنن، و روزیاتو برای کسایی می‌زاره که این چیزا رو نمیدونن-_-
شما واسه نگران نکردن والدین این مطلب رو گذاشتید ولی به غلط راهنمایی کردید و یک چیز رو در نظر نگرفتید..تو ایران همه بچه‌ها رابطه نزدیکی با خانواده دارن..و اولین گزینه واسه مشورت و راهنمایی، خانوادست..این مطلب شما باعث دور کردن بچه‌ها از پدر و مادرشون میشه..و شاید بعضی ها به غلط پیروی کنن.. لطفاً اصلاح کنید..
اتفاقا در تمامی این موضوعات، پدرومادر بهترین.امن ترین و مهربانترین مشاورن…
این مطالب ترجمه شده تفکرات غرب است که انسان در آنجا بی خانواده، بی راهنما، بی پشتیبان و باصطلاح مستقل! (بخانید تنها) است.
در زندگی های شرق همواره گرمی، مشورت، اعتماد و همیاری وجود داشته و دراین موارد پدرو مادر پیشتازند…
من دراین ۴۵سال عمرم هرگز ازآنها مشاوری بهتر پیدانکردم خصوصا در مواردی که ذکرشد… حال روانی خراب رو کجا بهتر از آغوش مادر خوب کنیم… جاییکه دوباره اولین صداییکه درعالم خلقت شنیدی رو میشنوی: صدای قلب مادرت…
والدین خودشونو بتونن به راه ببرن هنر کردن چه رسد به فرزندان ولی متاسفانه خیلی‌ها تا صد سالگیم دست از اشتباهاتشان بر نمیدارن وموجب زوال تدریجی خود وخانواده خود می‌شوند.جالبم اینجاست هر فرد بی عقل وقتی تشکیل خانوادم میده ۵ تا بچه دیگه میارند هر ۵تام بدبخت میکنن افزایش جمعیت ناآگاهان یه کشورم رخ میده اون سرزمین رو به انحطاط میره.ایران باید ۳۰میلیون نفر بیشتر نمی‌بود که همه زندگی سالم داشتن.
مدیونید اگه فک کنید تو فرهنگ جامعه ما فرزند میتونه به گفتن کمتر از تمام جزئیات زندگی به والدینش رضایت بده…اگه یه چند نفرم این وسط پیدا بشن که حریم شخصی برای خودشون در این رابطه قائل بشن یا اتهام خودخواهی و سنگ دلی میخورن یا تهدید به عاق و عوق والدین میشن و اینکه تو فرزند نااهلی هستی که منو در جریان همه چیه زندگیت نمیذاری!!!… بدی وضع فرهنگ ما توو این موضوع برا بعضی خونواده ها تا جایی پیش رفته که اسیبش حتی متوجه زندگی مشترک بچه ها میشه یا برای کسایی که به علت کاری و تحصیلی و… شهر یا حتی کشور دیگه ای ساکنن هم ادامه داره
برای خارجی ها که بی عاطفگی و نبود محبت که ناشی از زندگی فردگراست حتی در بین رابطه والدین و فرزندان نفوذ کرده شاید این مسائل درست باشه ولی به قول کامنت ماهان اگر اینو به خانواده نگی باید به کس دیگه ای بگی که شاید دشمن باشه . تو روابطتون حتی با پدر و مادر سیاست داشته باشین ولی دغل و دروغگو بار نیاین . مثلا پدر دوست داره پسری موفق داشته باشه که از نظر شخصیتی مرد خونوادشه و زن و بچش حرفشو گوش میکنن. این پسر نباید خودشو طوری جلوی پدرش جلوه بده که تو رابطه با همسرش شکست خورده است (فرضمون اینه که پسر مشکلاتی داره ولی نه در حد شکست ) منظورم اینه که شخص نباید خودشو نه تنها در گفتگو با غریبه حتی با پدرمادر شکست خورده، فاقد قدرت تصمیم گیری و مستاصل نشون بده
هر بلایی سر این کشور و خانواده ها در باره تربیت اومده ،از فرهنگ غلط غربی و روانشناسی غربی اومده ،ما در اسلام بهترین مسیر روانشناسی اسلامی را داریم ،چرا باید از غرب استفاده کنیم ،روانشناسی در دهه هفتاد سوغات سمی غربی بوده که وارد دانشگاه های ایران شد اونهم از طرف اساتید شستوشوی مغزی غربی
بستگی‌به سابقه ی‌خانواده داره ، اگه رفتار و گفتار و افکار متعادل و منطقی‌دارند و قبلا تونستند به شما از مثلا ۱۰ مورد مشورت ۷ موردشو درست راهنمایی کنند مبتونید برای ۱۱ امین مورد روشون حساب کنید ولی اگه بلانسبت خودشون مثل خر تو گل موندن و حتی نمیتونن مشکلات روزمره ی خودشون رو اداره کنند و مدام در حال کشمکش و دعوا و بی برنامگی و غیره هستند بهتره برای مشورت سراغ افراد متخصص تری‌بروید تا زندگیتون نابود نشه به هر حال اگر خودتون مستقلید ، درامد دارید ، خانواده دارید باید برای حفظش تمام تلاشتون رو بکنید با مشورت درست
من به جز مورد ۳ با بقیش موافقم و خیلیاشو تجربه کردم و آسیب دیدم.
عمیقا متاسفم برای مغزهای پوسیده و کوته فکری که از نعمت عقل بی بهره موندن و فکر میکنن هر جوانی اگه کل زندگیشو برای والدین شرح نده میره دست یک غریبه رو از خیابون بگیره که بهش گوش بده! متاسفانه عدم آشنایی چنین انسان های بی فرهنگی با روانشناسان، روانپزشکان و حتی برای افراد مذهبی عالمان مورد قبول، باعث شده شاهد همچین تراوشاتی باشیم؛ والدین برای بچه دار شدن نه گزینش میشن و در ایران نه آموزشی میبینن که همیشه و در همه ی مسائل بتونن راهنما و شنونده ی خوبی باشن! مشکلات ، دغدغه ها و شدایط نسل ب نسل تغییر میکنن پس تجربه صرفا کافی نیست و همین باعث اختلاف فرزندان با والدین هم میشه.
باید والدین خودت رو بشناسی و بتونی مشخص کنی که آیا آنها شرایط شما رو درک میکنند؟ آیا تجربه، ذهنیت و اطلاعات کافی رو برای کمک به شما رو دارند؟ به نظر من مشورت با هر دوستی خوبه، پدر و مادر که جای خود دارند. چون در در نهایت ما تصمیم نهایی رو میگیریم.
من تجربه بیشترشو داشتم. بازی با کلمات و تو دار بودن تو بیان حرف ها خیلی مهمه ولی نه همه جا،اگه همیشه روی خوش نشون بدی وقتی مشکل جدی داشته باشی کسی باور نمیکنه.
![ویدیوی جعبه‌گشایی و کالبدشکافی پلی استیشن 5 پرو پیش از عرضه منتشر شد [تماشا کنید]](https://static.digiato.com/digiato/2024/11/22_1-388x462.jpg)
اونا والدین ما هستن باید اونا حرف مارو گوش بدن
اون وقت ما مجبور میشیم این حرف های خیلی محرمانه و مهم رو به افراد اشتباه بگیم
درست بود. به بعضی حرف های والدین گوش دادن خوبه ولی اینکه بگی چون پدر و مادرت هستن باید بزاری حریم شخصی‌ات رو زیر پا بزارن ، تو تصمیماتت دخالت کنن و… چون به دنیا آوردنت و برات زحمت کشیدن و این مزخرفات نه
شمامشخصه هنوزخودتون صاحب فرزندنشدیداینومیگید
چون هیچ پدرومادری دوست ندارن آینده فرزندشون به خطربیافته بستگی داره تعریف حریم شخصی شماچی باشه
مثلااینکه رابطه پنهانی باکسی داشته باشی اسمشوبذاری حریم شخصی درست نیست
همش درسته من تجربه کردم تک تکشونو و بهتره مخصوصا درباره روان حرفی نزد
بعضی پدر و مادرا جنبه ندارن تو لحظه درد و دل خوبن فردا یه اشتباهی کردی اتو ازت میگیرن بعد میگن نگه تو نگفتی که….
به کی بگیم اون‌وقت؟
تو دلمون نگه داریم…
تو دلمون نگه داریم؟ خب چرا نریم پیش مشاور؟
چرت بود
اره نباید بگیم چطور پول خرج کنیم چون من هر وقت میگفتم مامانم غر میزد مثلا دیگه حله هوله نخر فلان بسار چرا انقد گرون خریدی. دیگه ازش چیزی نخر و این چیزا، چیه خب دوست دارم تو زندگی خودم مستقل باشم و وسیله های بیشتری بخرم وووو.. بخورم😬😂
بعدم تو ۲۵ سالگی بری از والدینت پول بخوای واسه عمل لاغری نه دیگه رژیم غذاییت بده میتونن بهت گیر بدن ترید نمیکنی که بهت بگن بیزینست بده
پدر مادر محرم اسرار انسان هستند
و کوش شنوا برای درد دل فرزند همچنین در حد توان مرهمی بر زخمهای روح و روان فرزند
اگر فرزند از مشکلاتش برای پدر مادرش نگه میره توی خیابون برای غریبه ها میگه
پس دیگه چی موند. اصلا حرفی برا زدن بهشون نمی مونه. ولی اگه واقعا آدمای عاقلی هستن و راهکار دارن باید دردودل کرد وگرنه والدین ساده دل بدترین صدمه رو می تونن بزنن
بد آموزی مطلق
بعضی وقتها صداقت میشه حماقت.نمیگم دروغ بگیم.نزدن حرف راست یه وقتها خوبه وبعضی جاها زدن حرف راستی که لزوم نداره خطرناک باشه
سرکشی و گستاخی از ویژگی های اکثر جوانان امروزی هست یک نمونه بارز آن وضع حجاب می باشد
ببخشید ها ولی حجاب کسی به شما و کسی ربطی نداره حجاب و پوشش هر شخصی به خودش مربوطه اگه شما .. خور هستید.. ….
ببخشید ها نظر ایشونم پس به خودشون ربط داره و هرچی دلشون بخواد میتونن بگن مثل شما که هرچی بخوای می‌تونی بپوشی و هر نقطه چینی از دهنت در میاد.
در ضمن مقاله بسیار بدرد نخور بود.
کاربر با اسم .. چرا مغلطه میکنی؟! نظر هر شخص تا جایی به خودش ربط داره که فقط مربوط به خودش باشه نه دیگران!!
حرف حق
چه میگویی ای مجوسی، شهید دادیم مملکت قانون دارد همینطوری که نمی شود باید از قوانین پیروی کنید
انقد از قامونت مایه میزاری چرا چهل ساله هیچ تغییری توش انجام نشده؟ اینم کار دشمنه🗿
کاش انقد کوته فکر نبودین که همه چیو اخرش به حجاب بکشین،برای مغز پوسیدتون متاسفم
یاوه گویی نکن ای مردک
برو بشین مشقاتو بنویس بابا😂
چرت و پرت بود بیشترشون اشتباهه.
چرا آدرس غلط میدین؟!!فقط رفتین یه متن پیدا کردین ترجمه کردین گذاشتین تو سایت،اصلا توجه نکردین این مطلب به درد فرهنگ ایران میخوره یا نه؟!!این چه سمی بود اول صبح من خوندم
مگه می خواهیم رازی رو نگهداری کنیم؟
که انقدر هیچی بهشون نگیم؟!
مطالب بسیار غیر کارشناسی و خودخواهانه نوشته شده و قابل اعتماد نیست
روزیاتو چرا فقط از این منابع غربی استفاده میکند؟ حداقل میتواند از تصاویر متناسب با فرهنگ اسلامی استفاده کند
چرا از آموزه های دینی برای آموزش این مطالب استفاده نمیکند؟
روزیاتو بیشتر از این مطالب بگذار. ما که فرهنگی نداریم. فرهنگ فقط برای اروپا و آمریکاست. هرکاری که توی یک وبسایت غربی گفته شده باشه بدون شک درسته و ما باید انجامش بدیم.
حالا چی میشه از رسانه غربی استفاده بشه
اصلا هرکاری که خارج از ایران انجام بشه(مهم هم نیست کجا باشه)درسته
عزیز من، مگه اونا دین ندارن که اینو میگی:/ دین هامون باهم متفاوته، هدف هامون که نه-_- همه دین ها تلاش میکنن برای یه چیز: خوبی، فرهنگ، زیبایی. بعدشم چیزایی که توی مقاله ها هست اشتباه نیست:/ نوشته های روانشناسی که توی همه دنیا استفاده میکنن، و روزیاتو برای کسایی می‌زاره که این چیزا رو نمیدونن-_-
مثلاً چی!؟ چادر بزارن براشون؟🤣
پس به کی بگیم
افتضاح بود
لابد این حرفها را باید به دوستهای اینترنتی بگیم
اینم مطلب بود گذاشتید.
متاسفم براتون
اینم مطلب بود گذاشتید
متأسفم براتون
سی و سه سالمه و خانواده بدجنس متعصب داغون روانی دارم که هرنوع آسییبی که فکرشو بکنید به من رسوندن خیلی به خودکشی فکرکردم کاش این مطالبو زودتر میخوندم
خودکشی کار خوبی نمی باشد سعی کنید نماز بخوانید تا این افکار سمی از ذهنتان پاک گردد باشد که رستگار گردید
نمونش اینجا داره مردمو مسخره میکنه
وای خدا بهت صبر بده خوانواده متعصب عقب مونده خیلی بده
سختیا میگذرن خدا گفته از رگ گردن نزدیک تر هستم…هرچی شد بسپارید به خدا
بیخیال بابا
واقعا درسته. فقط باید آزشون بپرسیم ناهار چی درست کردن…..
اگه به پدر مادر نگین یه راه های بد کشیده میشیم
دقیقا و این مطلب کاملا اشتباه بود
شما واسه نگران نکردن والدین این مطلب رو گذاشتید ولی به غلط راهنمایی کردید و یک چیز رو در نظر نگرفتید..تو ایران همه بچه‌ها رابطه نزدیکی با خانواده دارن..و اولین گزینه واسه مشورت و راهنمایی، خانوادست..این مطلب شما باعث دور کردن بچه‌ها از پدر و مادرشون میشه..و شاید بعضی ها به غلط پیروی کنن.. لطفاً اصلاح کنید..
اتفاقا در تمامی این موضوعات، پدرومادر بهترین.امن ترین و مهربانترین مشاورن…
این مطالب ترجمه شده تفکرات غرب است که انسان در آنجا بی خانواده، بی راهنما، بی پشتیبان و باصطلاح مستقل! (بخانید تنها) است.
در زندگی های شرق همواره گرمی، مشورت، اعتماد و همیاری وجود داشته و دراین موارد پدرو مادر پیشتازند…
من دراین ۴۵سال عمرم هرگز ازآنها مشاوری بهتر پیدانکردم خصوصا در مواردی که ذکرشد… حال روانی خراب رو کجا بهتر از آغوش مادر خوب کنیم… جاییکه دوباره اولین صداییکه درعالم خلقت شنیدی رو میشنوی: صدای قلب مادرت…
اصلا کلا واسه خودت زندگی کن و هر جور که دوست داری واسه خودت زندگی کن حریم شخصی آدم هم به هیشکی هم مربوط نیست
والدین خودشونو بتونن به راه ببرن هنر کردن چه رسد به فرزندان ولی متاسفانه خیلی‌ها تا صد سالگیم دست از اشتباهاتشان بر نمیدارن وموجب زوال تدریجی خود وخانواده خود می‌شوند.جالبم اینجاست هر فرد بی عقل وقتی تشکیل خانوادم میده ۵ تا بچه دیگه میارند هر ۵تام بدبخت میکنن افزایش جمعیت ناآگاهان یه کشورم رخ میده اون سرزمین رو به انحطاط میره.ایران باید ۳۰میلیون نفر بیشتر نمی‌بود که همه زندگی سالم داشتن.
یه مشت مزخرفات
مدیونید اگه فک کنید تو فرهنگ جامعه ما فرزند میتونه به گفتن کمتر از تمام جزئیات زندگی به والدینش رضایت بده…اگه یه چند نفرم این وسط پیدا بشن که حریم شخصی برای خودشون در این رابطه قائل بشن یا اتهام خودخواهی و سنگ دلی میخورن یا تهدید به عاق و عوق والدین میشن و اینکه تو فرزند نااهلی هستی که منو در جریان همه چیه زندگیت نمیذاری!!!… بدی وضع فرهنگ ما توو این موضوع برا بعضی خونواده ها تا جایی پیش رفته که اسیبش حتی متوجه زندگی مشترک بچه ها میشه یا برای کسایی که به علت کاری و تحصیلی و… شهر یا حتی کشور دیگه ای ساکنن هم ادامه داره
برای خارجی ها که بی عاطفگی و نبود محبت که ناشی از زندگی فردگراست حتی در بین رابطه والدین و فرزندان نفوذ کرده شاید این مسائل درست باشه ولی به قول کامنت ماهان اگر اینو به خانواده نگی باید به کس دیگه ای بگی که شاید دشمن باشه . تو روابطتون حتی با پدر و مادر سیاست داشته باشین ولی دغل و دروغگو بار نیاین . مثلا پدر دوست داره پسری موفق داشته باشه که از نظر شخصیتی مرد خونوادشه و زن و بچش حرفشو گوش میکنن. این پسر نباید خودشو طوری جلوی پدرش جلوه بده که تو رابطه با همسرش شکست خورده است (فرضمون اینه که پسر مشکلاتی داره ولی نه در حد شکست ) منظورم اینه که شخص نباید خودشو نه تنها در گفتگو با غریبه حتی با پدرمادر شکست خورده، فاقد قدرت تصمیم گیری و مستاصل نشون بده
هیچکس مثل پدر و مادر محرم نیست. نه شوهر، نه خواهر، نه فرزند هیچکس محرم نیست
هر بلایی سر این کشور و خانواده ها در باره تربیت اومده ،از فرهنگ غلط غربی و روانشناسی غربی اومده ،ما در اسلام بهترین مسیر روانشناسی اسلامی را داریم ،چرا باید از غرب استفاده کنیم ،روانشناسی در دهه هفتاد سوغات سمی غربی بوده که وارد دانشگاه های ایران شد اونهم از طرف اساتید شستوشوی مغزی غربی
لطفا زر نزن
بستگی‌به سابقه ی‌خانواده داره ، اگه رفتار و گفتار و افکار متعادل و منطقی‌دارند و قبلا تونستند به شما از مثلا ۱۰ مورد مشورت ۷ موردشو درست راهنمایی کنند مبتونید برای ۱۱ امین مورد روشون حساب کنید ولی اگه بلانسبت خودشون مثل خر تو گل موندن و حتی نمیتونن مشکلات روزمره ی خودشون رو اداره کنند و مدام در حال کشمکش و دعوا و بی برنامگی و غیره هستند بهتره برای مشورت سراغ افراد متخصص تری‌بروید تا زندگیتون نابود نشه به هر حال اگر خودتون مستقلید ، درامد دارید ، خانواده دارید باید برای حفظش تمام تلاشتون رو بکنید با مشورت درست
سلام. درباره همه این موارد اندکی صحبت کردن اشکالی ندارد. دخالت نکردن پدر و مادر مهم است وگرنه اطلاع داشتن از بی اطلاعی بهتر است
به کی بگیم اون‌وقت؟
شمامشخصه هنوزخودتون صاحب فرزندنشدیداینومیگید
چون هیچ پدرومادری دوست ندارن آینده فرزندشون به خطربیافته بستگی داره تعریف حریم شخصی شماچی باشه
مثلااینکه رابطه پنهانی باکسی داشته باشی اسمشوبذاری حریم شخصی درست نیست
من به جز مورد ۳ با بقیش موافقم و خیلیاشو تجربه کردم و آسیب دیدم.
عمیقا متاسفم برای مغزهای پوسیده و کوته فکری که از نعمت عقل بی بهره موندن و فکر میکنن هر جوانی اگه کل زندگیشو برای والدین شرح نده میره دست یک غریبه رو از خیابون بگیره که بهش گوش بده! متاسفانه عدم آشنایی چنین انسان های بی فرهنگی با روانشناسان، روانپزشکان و حتی برای افراد مذهبی عالمان مورد قبول، باعث شده شاهد همچین تراوشاتی باشیم؛ والدین برای بچه دار شدن نه گزینش میشن و در ایران نه آموزشی میبینن که همیشه و در همه ی مسائل بتونن راهنما و شنونده ی خوبی باشن! مشکلات ، دغدغه ها و شدایط نسل ب نسل تغییر میکنن پس تجربه صرفا کافی نیست و همین باعث اختلاف فرزندان با والدین هم میشه.
باید والدین خودت رو بشناسی و بتونی مشخص کنی که آیا آنها شرایط شما رو درک میکنند؟ آیا تجربه، ذهنیت و اطلاعات کافی رو برای کمک به شما رو دارند؟ به نظر من مشورت با هر دوستی خوبه، پدر و مادر که جای خود دارند. چون در در نهایت ما تصمیم نهایی رو میگیریم.
من تجربه بیشترشو داشتم. بازی با کلمات و تو دار بودن تو بیان حرف ها خیلی مهمه ولی نه همه جا،اگه همیشه روی خوش نشون بدی وقتی مشکل جدی داشته باشی کسی باور نمیکنه.
فک کنم نویسنده این متن بی پدر و مادر بوده خخخخخ
انصافاً این دیگه خیلی مقاله کثیفی بود…