می خواهیم درباره ی تأیید شدن صحبت کنیم، چیزی اساسی که همه ی انسان ها نیاز دارند با آن بزرگ شوند.
اما اگر به اندازه ی کافی دریافتش نکنیم چه؟
متأسفانه این امر باعث مشکلات جدی ای در دوران بزرگسالی می شود.
در ادامه از رفتارهایی خواهیم گفت که کسانی که در کودکی از سوی والدین خود تأیید نشده اند، از خود نشان می دهند.
۱- زیاده روی در راضی نگه داشتن دیگران
کسانی که در کودکی تأیید کافی را از والدین شان دریافت نکردند، اغلب میل زیادی به تلاش برای همیشه راضی نگه داشتن دیگران دارند. این رفتار ریشه در این باور نهادینه شده در آن ها دارد که برای دریافت تأیید و پذیرش دیگران باید انتظارات آن ها را برآورده کنند.
این افراد در تلاش برای به دست آوردن این تأیید، ممکن است اغلب، نیازها و خواسته های خود را سرکوب کنند.
آن ها ممکن است تا اینجا پیش بروند که به قیمت لطمه دیدن خودشان، از مواجهه یا کشمکش پرهیز کنند. این امر می تواند منجر به شکل گیری چرخه ای از خودغفلتی و الگویی ناسالم از طلب مداوم تأیید بیرونی شود.
با این حال، باید به خاطر داشت که زیاده روی در راضی نگه داشتن دیگران در بلند مدت رفتار پایدار یا سالمی نیست. این رفتار می تواند باعث فرسودگی، رنجش و آسیب های روانی شود.
۲- سخت بودن ابراز احساسات
یک رفتار رایج دیگر در میان افرادی که در کودکی تأیید کافی را دریافت نکرده اند، دشوار بودن ابراز احساسات خود است. این دشواری اغلب از ترس از طرد یا قضاوت شدن به خاطر احساسات خود نشأت می گیرد.
اگر در کودکی ابراز احساسات با بی اعتنایی، انتقاد یا تنبیه مواجه شود، کودک یاد می گیرد که احساسات خود را سرکوب کند. این مکانیزم مواجه تا دوران بزرگی ادامه پیدا می کند و باعث دشواری شدن ابراز احساسات و صحبت کردن می شود.
برای فرد ممکن است تشخیص و تسریح احساساتش دشوار باشد، امری که منجر به سوء تفاهم و کشمکش در روابط او می شود.
این افراد ممکن است با فقدان خودآگاهی و هوش هیجانی مواجه باشند، چیزهایی که برای رشد فردی و داشتن تعاملات سالم ضروری هستند.
۳- کمالگرایی
کمالگرایی یکی از ویژگی های کسانی است که در کودکی از تأیید والدین برخوردار نشدند. آن ها ممکن است این احساس سرزنشگرانه را داشته باشند که برای دریافت عشق و تأیید دیگران باید بی نقص باشند.
این افراد توقع خیلی بالایی از خود، در هر چیز کوچکی دارند.
اما این رفتار نتیجه ای جز اضطراب ندارد. آن ها همیشه این ترس را دارند که خرابکاری کنند یا شکست خورند.
این کمالگرایی اغلب منجر به پشت گوش انداختن کارها و دودلی می شود. آن ها به قدری از عالی و بی نقص نبودن می ترسند که کارهایشان را عقب می اندازند یا به کلی از انجام شان پرهیز می کنند.
تلاش برای عالی بودنن ستودنی است، اما اگر کمالگرایی باعث خودانتقادی و فرسودگی شود، یعنی وقتش رسیده کمتر به خودتان سخت بگیرید.
فراموش نکنید که اشتباه کردن جزئی از زندگی است و اشتباهات برای درس گرفتن هستند.
۴- سخت بودن اعتماد به دیگران
فقدان تأیید والدین در کودکی، اغلب منجر به دشوار شدن اعتماد به دیگران در دوران بزرگسالی می شود.
اگر در کودکی، احساسات، افکار یا تجربه هایتان دائماً دست کم گرفته می شدند یا مورد بی اعتننایی قرار می گرفتند، این امر می تواند باعث ایجاد ترسی نهادینه شده از شما آسیب پذیری شده باشد.
برای چنین افرادی ممکن است ابراز افکار و احساسات خود برای دیگران یا اعتماد به آن ها دشوار باشد. این افراد ممکن است در روابط خود با دیگران همیشه گارد داشته باشند و به سختی با دیگران وارد رابطه شوند.
این ترس از آسیب پذیری اغلب ریشه در ترس از طرد شدن یا انتقاد دارد که این افراد در کودکی تجربه کردند.
سخت بودن اعتماد به دیگران می تواند تأثیر چشمگیری بر روابط شخصی و حرفه ای فرد داشته باشد. این امر می تواند باعث انزوا و تنهایی شود و مانع از این شود که فرد روابط عمیق و معنادار با دیگران برقرار کند.
۵- عدم تحمل انتقاد
شخصی که در کودکی تأیید والدینش را دریافت نکرده، ممکن است رابطه ی ناسالمی با انتقاد هم پیدا کند. این افراد ممکن است انتقاد از خود را به چشم یک حمله ببینند و با حالت تدافعی به آن پاسخ دهند، حتی زمانی که انتقاد سازنده و با نیت درست باشد.
این واکنش اغلب ریشه در تجربه ی انتقاد شدن یا بی اعتنایی دیدن مداوم در کودکی دارد. درنتیجه، ممکن است برای فرد مجزا کردن ارزش خود از عقاید دیگران درباره ی خود دشوار باشد. همچنین ممکن است فرد با خودانتقادی درگیر باشد و زمانی که مرتکب اشتباهی می شود، بیش از اندازه به خود سخت بگیرد.
۶- کمبود اعتماد به نفس
کسانی که در کودکی از تأیید والدین برخوردار نشدند، اغلب با مشکل کمبود اعتماد به نفس دست و پنجه نرم می کنند. این بدان معنی است که ممکن است احساس کنند به اندازه ی کافی خوب نیستند یا لیاقت دوست داشته شدن و پذیرفته شدن را ندارند.
این احساس ناکافی بودن می توانند به اشکال مختلفی بروز پیدا کند. ممکن است فرد دائماً به مقایسه ی خود با دیگران بپردازد، دستاوردهایش را دست کم بگیرد یا به توانایی هایش شک کند.
گاعی ممکن است فرد حتی ممکن است موفقیت خود خراب کند، چون در اعماق وجودش خود را شایسته ی موفقیت نمی داند.
۷- بیش فکری
میل به بیش فکری ویژگی رایجی در میان کسانی است که در کودکی تأیید کافی را از والدین خود دریافت نکردند. این افراد در تلاش برای پذیرفته شدن، ممکن است خود و تصمیمات شان مورد انتقاد قرار دهند.
این بیش فکری می تواند ریشه در ترس از اشتباه کردن یا ناامیدی از دیگران داشته باشد. این امر می تواند منجر به نگران و اضطراب بیش از انداره شود و قدرت تصمیم گیری را از فرد بگیرد، چرا که ترس از اشتباه کردن باعث می شود فرد به کلی از تصمیم گرفتن پرهیز کند.
بیش فکری می تواند نه تنها باعث پریشانی فکری و روانی شود، بلکه می تواند جلوی بازدهی و رشد فردی را هم بگیرد.
۸- حساسیت بیش از اندازه
حساس بودن بیش از اندازه در میان کسانی که در کودکی تأیید والدین خود را دریافت نکردند، ویژگی رایجی است. این ویژگی مثل این می ماند که درجه ی احساسی خود را تا انتها بالا ببرید، امری که واکنش شدید شما به انتقادات یا حتی شکست های جزئی را به دنبال دارد.
این حساسیت شدید اغلب یک مکانیزم دفاعی است که در واکنش به کودکی ای به وجود آمده که در آن افکار و احساسات نادیده گرفته شده یا مورد تأیید قرار نگرفته شدند. به همین دلیل، حالا هر چیزی کوچکی به یک مسأله ی بزرگ می ماند.
حساس بودن بیش از اندازه، اضطراب و فشار بی موردی در روابط فرد ایجاد می کند.
ممنون عالی بود ، من تقریبا تمام موارد رو متاسفانه دارم
ایکاش راه حل اصلاحی رو هم مینوشتید
البته امکان اصلاح کامل این خصوصیات هیچوقت وجود نداره ، متاسفانه خیلی به آدم آسیب میزنه
من فقط میدونم برای اعتماد به نفس میشه پادکست های انگیزشی گوش داد که اونم کامل اعتماد به نفسو درست نمیکنه اما شاید خوب باشه بنظر من نصف کمبود اعتماد به نفس از افسردگی هستش و اگه بشه افسردگی رو درمان کرد خیلی بهتر میشه
پی نوشت:حالا منی ک همه ی اینا رو میدونم هیچ کاری برای اعتماد به نفس خودم نکردم تنبلی هم بد چیزیه🙂
سلام، عالی بود، ممنون👏👏👏تجربه من میگه اولین قدم در مسیر اصلاح یه رفتار، آگاه شدن ازش هست…. وقتی آگاه میشیم، نود درصد مسأله حل شده…. یادمون باشه اینا روش‌هایی هستش که یه روزی مغز ما اختراعشون کرده که از طریق اونا به تایید دست پیدا کنه، تایید و پذیرش والدین چیزی که در دوران کودکی باور داریم برای زنده موندن لازمه…. درک این موضوع که ما دیگه کودک نیستیم و هوشیار موندن به این رفتارا باعث میشه بتونیم یواش یواش بذاریمشون کنار…. اما این خیلی مهمه که بدونیم این رفتارا اگرچه ساخته ذهن ما هستن ولی در طول زمان بهشون عادت کردیم و طول می‌کشه تا برطرف لشن، مهمترین هدیه‌ای که میتونیم به خودمون بدیم، پذیرش خودمون با تمام این نواقص هستش…. ما حتی تو برطرف کردن کمال گرایی هم کمال گرایی نمی‌کنیم 😉😉😉
اره واقعا درسته ،خونواده ما و حتی خودم همه این علائم رو داریم ولی این ویژگی‌ها ،مخصوصا مورد اول توی خواهر بزرگ و داداشم صدق می‌کنه این دو نفر رو هر بلایی سرشون بیاری باز باهات بد نمیشن .یه مثال بزنم تا بهتر متوجه بشین .چند سال پیش برادر ناتنی م که کرونای شدید داشت اومد خونمون و بابامو مریض کرد و بابام بعد دو هفته فوت کرد ولی این داداش خونی و خواهر بزرگم میگفتن نباید نازک تر از گل به اون داداش ناتنیه بگید اصلا به روش نیارید که بابا رو کشته .میگفتن خب بابا سنش بالا بوده اگه از این کرونا نمی‌گرفت که بلاخره یه روزی فوت میکرد خب چه فرقی داره ! واقعا از این حجم از مهربونی و حماقت این دو نفر تعجب میکنم یا همین برادر ناتنیمون که همه زمینای بابامو بالا کشیده سر یه مسأله ای حتی نزدیک بود باعث طلاق خواهرم با شوهرش بشه و رفته بود پیش در و همسایه آبروی دومادمونو برده بود ولی باز این خواهرم ازش دفاع می‌کنه و میگه برای مراسم عقد تو اگه اون دعوت نشه من نمیام .میگه زشت نیست همه بگن این دعوت نبوده .حالا سن ابجیم ۴۳ و سن داداش خودم ۳۸ و سن داداش ناتنیم ۵۰ هست .حالا شما بگید دلیل اینهمه حماقت و مهربونی نسبت به کسی که جز ضرر بهت نرسونده چیه جز کمبود و عدم اعتماد به نفس
یک مطلب خوب همیشه منابع داره البته بگزریم که کاملا مطلب عینی بود نه تحقیقاتی بنده که درحال گرفتن فوق روانشناسی هستم با صراحت میگم نصف این حرف ها چرت و پرت به طور مثال اگر شما شخصی کمال‌گرا هستین نه تنها کمبود ندارین بلکه شخصی هستین که بابت این صفت در مدیریت و … به شدت به کار می آیید این یک مثال فقط بود که دارین این صفت خوب را بد تلقین میکنین (البته در صورت نبود افراط )
پ.ن نزارید خیلی از مطالب افسردگی یا کمبود را به شما تحمیل کنن چون کاملا برای ویو هست !
یک مقاله خوب حداقلش باید یک منبع بنویسه که در اینجا نمیبینم بنده سال آخر کارشناسی روانشناسی هستم صرفا جهت آگاهی میگم به طور مثال کمال گرایی اصلا چیز بدی نیست درصورت افراطی نبودن که معمولا هم نیست و افراد کمال گرا می‌توانند مدیران و صاحب شرکتان خوبی بشوند و اصلا نشان دهنده کمبود نیست ! دوستان انقدر زود یک مطلب را قبول نکنید!
پ.ن با خواندن یک مطلب خود را افسرده یا دارای کمبود نبینین چون خود قبول کردن باعث تحمیل موضوع می‌شود!
خوب و علمی
تمام مطالب کاملا درست بود
ممنون عالی بود ، من تقریبا تمام موارد رو متاسفانه دارم
ایکاش راه حل اصلاحی رو هم مینوشتید
البته امکان اصلاح کامل این خصوصیات هیچوقت وجود نداره ، متاسفانه خیلی به آدم آسیب میزنه
این کمبود یا اختلال یا هر چی که هست، راه حل یا درمانی نداره؟؟؟
ای کاش در این مورد هم چیزی توی مقاله می نوشتین
تو ایتا کانال تنها مسیر ارامش و کانال داداش رضا
برای اعتماد به نفس
من فقط میدونم برای اعتماد به نفس میشه پادکست های انگیزشی گوش داد که اونم کامل اعتماد به نفسو درست نمیکنه اما شاید خوب باشه بنظر من نصف کمبود اعتماد به نفس از افسردگی هستش و اگه بشه افسردگی رو درمان کرد خیلی بهتر میشه
پی نوشت:حالا منی ک همه ی اینا رو میدونم هیچ کاری برای اعتماد به نفس خودم نکردم تنبلی هم بد چیزیه🙂
ع من
حقیقتا تمام علائمو داشتم.. نمیدونم چی بگم(:
خود خود خودمم برید کنار
😂😂😂
منم خیلی هاشو دارم، با بچه هاتون مهربون باشید… دعوا و مسخرشون نکنید
سلام، عالی بود، ممنون👏👏👏تجربه من میگه اولین قدم در مسیر اصلاح یه رفتار، آگاه شدن ازش هست…. وقتی آگاه میشیم، نود درصد مسأله حل شده…. یادمون باشه اینا روش‌هایی هستش که یه روزی مغز ما اختراعشون کرده که از طریق اونا به تایید دست پیدا کنه، تایید و پذیرش والدین چیزی که در دوران کودکی باور داریم برای زنده موندن لازمه…. درک این موضوع که ما دیگه کودک نیستیم و هوشیار موندن به این رفتارا باعث میشه بتونیم یواش یواش بذاریمشون کنار…. اما این خیلی مهمه که بدونیم این رفتارا اگرچه ساخته ذهن ما هستن ولی در طول زمان بهشون عادت کردیم و طول می‌کشه تا برطرف لشن، مهمترین هدیه‌ای که میتونیم به خودمون بدیم، پذیرش خودمون با تمام این نواقص هستش…. ما حتی تو برطرف کردن کمال گرایی هم کمال گرایی نمی‌کنیم 😉😉😉
بسیار عالی
…و البته خودارضایی و درونگرایی شدید را میتوان اشاره کرد.
اره واقعا درسته ،خونواده ما و حتی خودم همه این علائم رو داریم ولی این ویژگی‌ها ،مخصوصا مورد اول توی خواهر بزرگ و داداشم صدق می‌کنه این دو نفر رو هر بلایی سرشون بیاری باز باهات بد نمیشن .یه مثال بزنم تا بهتر متوجه بشین .چند سال پیش برادر ناتنی م که کرونای شدید داشت اومد خونمون و بابامو مریض کرد و بابام بعد دو هفته فوت کرد ولی این داداش خونی و خواهر بزرگم میگفتن نباید نازک تر از گل به اون داداش ناتنیه بگید اصلا به روش نیارید که بابا رو کشته .میگفتن خب بابا سنش بالا بوده اگه از این کرونا نمی‌گرفت که بلاخره یه روزی فوت میکرد خب چه فرقی داره ! واقعا از این حجم از مهربونی و حماقت این دو نفر تعجب میکنم یا همین برادر ناتنیمون که همه زمینای بابامو بالا کشیده سر یه مسأله ای حتی نزدیک بود باعث طلاق خواهرم با شوهرش بشه و رفته بود پیش در و همسایه آبروی دومادمونو برده بود ولی باز این خواهرم ازش دفاع می‌کنه و میگه برای مراسم عقد تو اگه اون دعوت نشه من نمیام .میگه زشت نیست همه بگن این دعوت نبوده .حالا سن ابجیم ۴۳ و سن داداش خودم ۳۸ و سن داداش ناتنیم ۵۰ هست .حالا شما بگید دلیل اینهمه حماقت و مهربونی نسبت به کسی که جز ضرر بهت نرسونده چیه جز کمبود و عدم اعتماد به نفس
بسیار عالی بود لطفا راه کارها را هم بیان کنید
دقیقا عالی خیلی ممنون برازنده بود
یک مطلب خوب همیشه منابع داره البته بگزریم که کاملا مطلب عینی بود نه تحقیقاتی بنده که درحال گرفتن فوق روانشناسی هستم با صراحت میگم نصف این حرف ها چرت و پرت به طور مثال اگر شما شخصی کمال‌گرا هستین نه تنها کمبود ندارین بلکه شخصی هستین که بابت این صفت در مدیریت و … به شدت به کار می آیید این یک مثال فقط بود که دارین این صفت خوب را بد تلقین میکنین (البته در صورت نبود افراط )
پ.ن نزارید خیلی از مطالب افسردگی یا کمبود را به شما تحمیل کنن چون کاملا برای ویو هست !
یک مقاله خوب حداقلش باید یک منبع بنویسه که در اینجا نمیبینم بنده سال آخر کارشناسی روانشناسی هستم صرفا جهت آگاهی میگم به طور مثال کمال گرایی اصلا چیز بدی نیست درصورت افراطی نبودن که معمولا هم نیست و افراد کمال گرا می‌توانند مدیران و صاحب شرکتان خوبی بشوند و اصلا نشان دهنده کمبود نیست ! دوستان انقدر زود یک مطلب را قبول نکنید!
پ.ن با خواندن یک مطلب خود را افسرده یا دارای کمبود نبینین چون خود قبول کردن باعث تحمیل موضوع می‌شود!
تایید اطاعت از ولایت فقیه را بگیرید.
من همشونو داشتم