ویدئوی شبیه سازی شده از داخل کشتی تایتانیک پیش از غرق شدن

تایتانیک مشهورترین کشتی تاریخ، گرچه در اثر برخورد با یک کوه یخ در اولین و تنها سفر دریایی اش غرق شد، اما حالا به لطف یک ویدئو شبیه سازی شده که داخل این کشتی را با جزئیات به تصویر کشیده، می توان یک بار دیگر، عظمت و شکوه آن را ستود.

این ویدئو که توسط جرد اوون، انیماتور آمریکایی در کانال یوتیوب او منتشر شده، کشتی تایتانیک را از تمام زوایا نشان می دهد، دقیقاً به همان شکلی که ۱۱۲ سال قبل، پیش از آغاز اولین و آخرین سفر دریایی اش، بود.

این ویدئو شاید برای کلایو پالمر، میلیاردر استرالیایی کمک کننده باشد که وعده ی بازسازی کشتی تایتانیک با هزینه ی تخمینی یک میلیارد پوند را داده است.

«تایتانیک ۲» که تا سال ۲۰۲۷ آماده خواهد شد، قرار است کپی برداری نزدیکی از امکانات کشتی اصلی باشد، از جمله سیستم های جهت یابی و ایمنی مدرن.

اوون که در کانال یوتیوبش ویدئوهایی سه بعدی درباره ی نحوه ی عملکرد چیزهای مختلف منتشر می کند – در ویدئوی خود، تایتانیک را «کماکان مشهورترین کشتی تاریخ» توصیف می کند.

او در این ویدئو می گوید: «وقتی ساخت تایتانیک را تمام کردند، بزرگ ترین کشتی دنیا بود. این کشتی نزدیک به ۱۰۰ سال قبل طراحی و ساخته شد. این بدان معنی است که نه کامپیوتری وجود داشته و نه نرم افزار طراحی سه بعدی ای. همه ی آن با دست طراحی شده بود. به نظر من که شگفت انگیز است.»

ویدئوی او نگاهی به هر ۱۰ طبقه ی تایتانیک دارد، از جمله طبقه ی قایق ها که بالاترین طبقه بود و بیشتر قایق های نجات کشتی در آنجا قرار داشت.

یکی از دلایل اینکه تایتانیک به اندازه ی کافی قایق نجات نداشت این بود که طراحان این کشتی نمی خواستند طبقه ی قایق ها را شلوغ و دید کشتی به اقیانوس اطلس را برای مسافران درجه یک تایتانیک مختل کنند.

اوون در این ویدئو می گوید: «همانطور که همه ی ما می دانیم، کافی نبودن قایق های نجات ایده ی بسیار بدی است.»

در زیر طبقه ی قایق ها، طبقه ای قرار داشت که به آن طبقه ی تفرجگاه هم گفته می شد و ویژه ی مسافران درجه یک بود.

این طبقه که تقریباً به همان اندازه ی طول کشتی بود، بیشتر، فضایی باز، مخصوص قدم زن و لذت بردن از هوای دریا بود.

در آخرین و پایین ترین طبقه، موتورها و اتاق های بخار کشتی قرار داشتند. بعد از برخورد تایتانیک با آن کوه یخ، این طبقه اولین بخش از کشتی بود که زیر آب رفت.

اوون در ویدئوی خود همچنین رازهایی از طراحی تایتانیک را برملا می کند، از جمله حقایقی کمتر شنیده شده درباره ی دودکش های سرسیاه این کشتی.

او می گوید: «تنها از ۳ تا از ۴ دودکش استفاده می شد. دودکش چهارم بیشتر جهت زیبایی به کشتی اضافه شده بود. سازندگان تایتانیک معتقد بودند این کشتی با داشتن ۴ دودکش قدرتمندتر به نظر می رسید. با این حال، دودکش چهارم کماکان به تهویه ی هوای داخل کشتی کمک می کرد.»

یک حقیقت جالب دیگر این است که تایتانیک ۲ پلکان بزرگ داشت که هر دو در قسمت درجه یک بودند.

پلکان بزرگ پیشین به جلوی کشتی نزدیک بود و بین دودکش های اول و دوم قرار داشت. اما پلکان پسین به انتهای کشتی نزدیک بود و بین دودکش های سوم و چهارم قرار داشت.

پلکان بزرگ پیشین اما بزرگ تر بود و مزین به یک پنل دیواری چوبی حکاکی شده بود که یک ساعت نیز در مرکز آن قرار داشت، همانجایی که در فیلم «تایتانیک» جک و رز با یکدیگر ملاقات کردند.

در کنار پلکان بزرگ پیشین، یک باشگاه قرار داشت که مملوء از تجهیزات ورزشی ای بود که برای آن زمان بسیار مدرن محسوب می شدند، مثل دستگاه پاروزنی و دوچرخه های مکانیکی.

تایتانیک به امکانات لوکسی مانند زمین های اسکواش، حمام های ترکی، ورزشگاه سرپوشیده، آرایشگاه و همچنین اولین استخر شنا در یک کشتی مجهز بود.

اوون همچنین ویدئوی خود فاش کرد که بخش اول نام کامل این کشتی یعنی RMS Titanic مخفف پیشوند رسمی این کشتی است.

تایتانیک یک Royal Mail Steamer (کشتی بخار پست سلطنتی) بود، به این معنی که از سوی پادشاهی انگلیس رسماً به جا به جایی نامه ها و بسته ها گماشته شده بود.

تایتانیک با به همراه داشتن ۶ تا ۹ میلیون بسته ی پستی، عازم نیویورک بود.

البته مسلماً تمامی بسته های پستی تایتانیک بعد از غرق شدن این کشتی، در ساعت ۲:۲۰ بامداد روز ۱۵ آوریل سال ۱۹۱۲، نزدیک به ۲ ساعت و ۴۰ دقیقه بعد از برخورد تایتانیک با کوه یخ، گم شدند.

طبق تخمین ها، در حادثه ی تراژیک غرق شدن تایتانیک، ۱،۵۱۷ نفر از ۲،۲۲۴ سرنشین این کشتی جان خود را از دست دادند، که از این میزان بیش از ۷۰۰ نفر، از مسافران درجه سه کشتی بود.

تایتانیک حالا در فاصله ی حدوداً ۶۵۰ کیلومتری از سواحل استان نیوفاندلند ِ کانادا در عمقی حدوداً ۳،۸۰۰ متری در بستر دریا قرار دارد.

با این حال، ویرانه های آن با چنان سرعتی در حال از میان رفتن است که ممکن است طی ۴۰ سال آینده چیزی از آن باقی نماند.