دیروز میرحسین موسوی، نخست وزیر دوران جنگ، به دنبال درمان‌های سرپایی و روتین گذشته، دچار عارضه حساسیت شدید دارویی شد که در نهایت منجر به انتقال او به بیمارستان گردید.
آذر منصوری، رییس جبهه اصلاحات در اینباره نوشت: پس از اطلاع از بیماری مهندس موسوی بلافاصله در تماس با نزدیکان، پیگیر حال ایشان شدم و در جریان روند بیماری قرار گرفتم. خانواده و به خصوص خانم رهنورد در این دو روز شرایط سختی را سپری کرده اند. حالشان بهتر است، اما نگرانیم.
بیوگرافی میرحسین موسوی
میرحسین موسوی خامنه متولد ۱۱ اسفند ماه سال ۱۳۲۰ در شهر خامنه استان آذربایجان شرقی است. پدرش میراسماعیل موسوی از بازرگانان چای در تبریز بوده است، او تا پایان دوره دبیرستان در خامنه ساکن بود، و پس از آن در سال ۱۳۳۷ به تهران آمد.
تحصیلات
تحصیلات دانشگاهی اش را در دانشگاه ملی (دانشگاه شهید بهشتی کنونی) پی گرفت و در سال ۱۳۴۸ توانست مدرک کارشناسی ارشدش را در رشته مهندسی معماری و شهرسازی دریافت کند. او با زبان های عربی و انگلیسی آشنایی دارد.
دستگیری توسط ساواک
موسوی انجمن اسلامی دانشگاه ملی را با همراهی دوستانش تاسیس کرد، و پس از پایان دانشگاه شرکت سمرقند را با هدف تجمع دوستان به منظور مبارزه با حکومت شاه ایجاد کردند، که در سال ۱۳۵۲ مورد حمله نیروهای ساواک قرار گرفت و کلیه افراد آن از جمله میرحسین موسوی و عبدالعلی بازرگان دستگیر شدند.
او در سال ۱۳۴۸ با خانم زهرا رهنورد ازدواج کرد، و در همان سال به دلیل سازماندهی اعتراضات خیابانی زندانی شد، در سال ۱۳۵۵ مورد تعقیب نیروهای ساواک قرار گرفت و مجبور به ترک ایران به همراه همسرش شد، پس از آن در سال ۱۳۵۶ به ایران بازگشت و مبارزات را از سر گرفت.
ماجرای اختلاف با آیت الله خامنه ای برای نخست وزیر شدن
موسوی از دوستان نزدیک محمدعلی رجایی و از اقوام آیت الله خامنه ای بود و به همراه آن‌ها و چندتن دیگر نظیر عبدالعلی بازرگان در پیش از انقلاب، از مبارزان علیه حکومت سلطنتی بود.
موسوی یکی از مؤسسان جنبش مسلمانان مبارز با گرایش سوسیالیسم اسلامی بود. زمانی که محمدعلی رجایی مأمور تشکیل کابینه شد، اصرار شدیدی روی گماردن موسوی بر وزارت خارجه داشت و موسوی این مقام را تا چندماه حفظ کرد. رئیس‌جمهور وقت یعنی آیت الله خامنه پس از عدم تمایل مجلس به علی‌اکبر ولایتی برای ریاست کابینه، میرحسین موسوی را برای این کار به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد و با رأی تمایل مجلس، موسوی برای چهارسال نخست‌وزیر شد.
در سال ۱۳۶۴، علیرغم جنجال ها در مجلس، با حکم امام خمینی ره، نخست وزیریِ موسوی برای چهارسال دیگر تمدید شد.
دوران پس از نخست وزیری
موسوی از سال ۱۳۶۸، به تدریس در دانشگاه تربیت مدرس پرداخت و هم‌زمان به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب شد. از دیگر پست‌های او در گذشته، تأسیس فرهنگستان هنر در سال ۱۳۷۷ و تا دی‌ماه ۱۳۸۸ ریاست آن را بر عهده داشت. او مدتی عضو ستاد انقلاب فرهنگی بوده است.
نامزدی در انتخابات 1388 و اعتراض به نتایج نهایی
وی نامزد انتخابات جنجال‌برانگیز ریاست‌جمهوری دهم بود و پس از اعتراض وی به نتیجه انتخابات، جریان اعتراضات خیابانی سال ۱۳۸۸ شکل گرفت و در نهایت منجر به حصر خانگی او تاکنون شد.
فهرست سایر سوابق سیاسی:
رئیس بنیاد مستضعفان
دبیر و مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی
رئیس دفتر سیاسی حزب جمهوری اسلامی
مشاور سیاسی رییس جمهور
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام
مشاور عالی رییس جمهور
فهرست فعالیت های هنری و علمی:
طراح بنای یادبود شهدای هفتم تیر
عضو هیئت علمی دانشکدهٔ علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس
عضو هیئت علمی دانشگاه ملی ایران پیش از انقلاب
عضو هیئت امناء دانشگاه هنر اسلامی تبریز
تألیف کتب مانند کتاب آثار نقاشی، دولت امید، فرهنگ واژگان علوم سیاسی و پنج گفتار دربارهٔ انقلاب و جامعه
استاد راهنمای رساله‌های دانشجویان دوره کارشناسی ارشد و دکتری
بیش از ۱۸۰ اثر نقاشی
برگزاری ده‌ها نمایشگاه نقاشی به صورت انفرادی و جمعی نظیر نگارخانه نیاوران و تالار قندریز موزهٔ هنرهای معاصر
طراحی مجموعهٔ کانون توحید، تهران ۱۳۵۰
طراحی ادارهٔ مرکزی آب و فاضلاب اصفهان ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰
طراحی طرح جامع دانشگاه شاهد
طراحی تکیه (گلستان) شهدای اصفهان
طراحی بنای یادبود شهید خرازی
طراحی مجموعهٔ فرهنگی – تجاری بین‌الحرمین در شیراز
طراحی مسجد سلمان فارسی در نهاد ریاست جمهوری
طراحی مرکز مطالعات استراتژیک
طراحی بنای یادبود شهدای هفتم تیر
طراحی سایت دانشگاه علامه طباطبایی
طراحی نگارخانه خیال ۱۳۸۲
طراحی مسجد النبی – واقع در خیابان دریان نو، ستارخان، تهران
طراحی مجتمع تجاری مفید – واقع در خیابان دریان نو، ستارخان، تهران
بدون نظر