با بانوان جنگجوی ایران باستان آشنا شوید

دلاورانی که تاریخ سرزمین مان به آنها مدیون است

با بانوان جنگجوی ایران باستان آشنا شوید

وقتی صحبت از تاریخ و تمدن ایرانی می شود، بسیاری از مورخان و اساتید تاریخ باستان تردیدی در خصوص ویژگی های منحصر به فرد ایران یا همان Persia ندارند. یک امپراتوری عظیم که بشر امروز بسیاری از دست آوردهای علمی و فرهنگی خود را وامدار آن می داند.

اما دوره ای در تاریخ ایران باستان وجود داشته است که بانوانی جنگاور (بخوانید سردارانی جنگجو) دوشادوش همرزمان مرد از کیان این سرزمین و اهداف آن پاسداری می کرده اند. بانوانی که تست DNA استخوان های یافت شده از آنها در ایران کنونی، نشان می دهد داخل مقبرهای ۲۰۰۰ ساله شان شمشیرهایی وجود داشته که مصداقی بر شجاعت، هوش و روحیه قهرمانی شان است.

پایگاه اینترنتی (ALL DAY) در مطلبی به قلم جِن شولمان به معرفی تعدادی از این زنان دلاور ایران باستان پرداخته که در ادامه باهم آنها را مرور می کنیم.

شهبانو تهم رییش ( تومیریس)

f6dd200000000000

آنگونه که مورخان نوشته اند، ملکه تومیریس یکی از بی رحم ترین جنگویانی زنی بوده که تاریخ به خود دیده است. او با متجاوزین به قلمرو و حقوق مردم تحت امرش کوچکترین مماشاتی نمی کرد. وی بسیار باهوش، خشن و بی رحم بود و تاکتیک های بر رحمانه نظامی، یکی از عوامل اصلی شهرت اش محسوب می شود.

اگرچه درباره زندگی غیرنظامی ملکه تهم ریش اطلاعات چندانی در دست نیست، اما روش های مجازات و شکنجه بسیار بی رحمانه دشمنان توسط وی بسیار مشهور است. نکته جالب اینکه وی شخصا در بسیاری از این شکنجه ها حضور داشته و بر نحوه اجرای مجازات نظارت می کرده.

بانو خرمدین (همسر بابک)

16dd200000000000

چنانکه در سوابق تاریخی موجود است بانو، دوشادوش همسرش، بابک در برابر خلیفه عباسی جنگید. بانو و بابک را از جمله دلیرترین جنگجویان آزادی‌خواه ایرانی برشمرده‌اند که جنبش خرم‌ دینان را آغاز کردند. اگرچه بانو به خاطر تند مزاجی‌ اش شهرت داشت، اما او در پرتاب کمان از چنان مهارتی برخوردار بود که تقریبا هیچ هدفی را از دست نمی داد.

بانو و همسرش بابک به مدت ۲۳ سال برفراز کوه ها و تپه های ایران و به همراه سپاه تحت امر خود موسوم به “سرخ جامگان” در برابر حمله اعراب ایستادگی کردند و در کنار هم بیش از ۵۰۰ هزار نفر از دشمنانشان را کشتند.

آنها در واقع در هیچ یک از جنگ‌ هایی که در آن شرکت داشتند، شکست نخوردند؛ ولی در نهایت بر اثر خیانت یکی از افسران مورد اعتمادشان به خلیفه عباسی تحویل داده شدند. بانو آزاد شد اما بالاجبار به تماشای اعدام شوهرش در ملا عام نشست. در مورد نحوه اعدام بابک گفته شده که در ابتدا دست‌ها و پاهای او قطع و سپس بدنش به پوست گاو دوخته شد تا همزمان با خشک شدن پوست، او نیز به تدریج جان بدهد.

آرتمیس، شهبانوی جنگجوی هالیکارناس

a4dd200000000000

هرودوت- مورخ مشهور یونانی بارها حیرت و شگفتی خود از شرکت این بانو در جنگهای ضد یونان را مکتوب کرده است. بنابر گفته هرودوت هیچ کدام از فرماندهان تابع ایران به اندازه او به خشایار شاه رأی صائب ارائه نداده و راهنمایی گرانبها نکرده‌ است.

در جنگ “سالامیس” (نام سومین نبرد، از دومین دوره جنگ‌ های ایران و یونان) از سری لشکرکشی های خشایار شاه- پادشاه هخامنشی- در ۴۸۰ پیش از میلاد به یونان، نزدیک به ۱۰۰۰ کشتی جنگی وارد دریای اژه شدند. خشایار شاه در آستانه پیروزی در آن نبرد دریایی در برابر یونانی‌ ها بود، زیرا یونانی‌ ها تنها با ۳۷۰ تری‌ ریمِس (کشتى‌ جنگى‌ روم‌ و یونان‌ باستان‌ که سه ردیف پارو در هر سمت داشتند) تاب مقاومت در برابر ۸۰۰ کشتی جنگی وی را نداشتند. اما سرانجام جنگ به گونه ای دیگر رقم خورد.

بدلیل موقعیت سوق الجیشی میدان نبرد، کشتی های ایرانی مجبور شدند برخلاف همیشه که آرایشی عرضی می گرفتند، اینبار به شکل خطی و پشت سرهم آماده نبرد شوند و همین موضوع صحنه جنگ را به نفع یونانی ها تغییر داد. ناوگان ایران برای فرار از کشتی‌ های آتنی که در تعقیبشان بودند، از یک تنگنا عبور کردند و از قدرت مانورشان به شدت کاسته شد.

آرتمیس چاره‌ای اندیشید؛ او چند کشتی ایرانی را با حمله‌ای مهلک غرق ساخت. با غرق کردن این کشتی ها فرمانده ناوگان دریایی یونان تصور کرد با کشتی یونانی طرف است بنابراین از تعقیب آرتیمیس باز ایستاد و هدف دیگری را تعقیب کرد. گفته شده خشایار شاه با مشاهده آن صحنه و شکست در آن جنگ بسیار استراتژیک با عصبانیت گفته است: «مردانم زن شده‌ اند و زن‌ ها مرد.»

زنوبیا

aks2

زنوبیا که به او “ملکه شورشی سوریه” نیز گفته می‌شود، امپراتوری پالمیرا را در قرن نخست میلادی بر عهده گرفت و جزو معدود زنانی است که قدرت امپراتوری روم را به چالش کشید. «بحران شاهنشاهی» موجود در دوران او باعث وقوع جنگ‌ های داخلی متعددی شده بود، از این رو چندین ژنرال رومی برای تصاحب کنترل در امپراتوری‌ زنوبیا جنگ هایی را در قلمرو وی به راه انداختند.

زنوبیا با اتخاذ تدابیر زیرکانه سیاسی توانست ضربه‌ای مهلک به بدنه امپراتوری روم وارد کند؛ وی از فرمان رومیان سرپیچی کرد و با قطع دسترسی آنها به منابعشان، پادشاهی مستقل را بنیاد نهاد. روابط تنگاتنگ زنوبیا با فرماندهان نظامی و بازرگانان مهم در آن دوران بی‌سابقه بود و باعث شد در کشوری مردسالار، سری میان سرها درآورد.

آپرانیک، دلاور ساسانی

capture5

آپرانیک بعنوان دختر یکی از ژنرال های پارسی از همان کودکی با عشق به میدان نبرد و هیجانات جنگ های بزرگ آشنا شد. او همچون پدرش تبدیل به سربازی تمام عیار گشت تا جایی که در ارتش تحت فرمانرواییِ پدرش به مقام فرماندهی دست یافت. در زمان حمله خلیفه راشدین به ایران، آپرانیک ضمن فرماندهی نیروهای تحت امرش، چندین تاکتیک نظامی بدیع را بکار بست.

از آنجایی که اعراب اغلب در مواجهه با حمله های غافلگیرانه به بیابان‌ ها پناه می‌بردند، تاکتیک‌ های جنگی قدیمی جواب نمی‌ داد. آپرانیک از تاکتیک «جنگ‌ و گریز» استفاده کرد که بیشترین ضربه را به نیروهای دشمن وارد ساخت. اگرچه آن امپراتوری پابرجا نماند، اما نام این بانوی دلاور همواره به عنوان یکی از جنگجویان دلیر ایرانی زنده ماند.

سورا پارت

eaed200000000000-1

سورا دختر اردوان پنجم، آخرین پادشاه امپراتوری اشکانی بود و در جنگ‌ های اشکانیان و رومی‌ ها نیز شرکت داشت. از این بانوی جنگجو که در قرن نخست میلادی زندگی می کرده است بعنوان یک نابغه نظامی و قهرمان نظامی شاهنشاهی اشکانی (یا پارت ها) نیز یاد می کنند.

سورا که دست راست پدرش محسوب می شد، تمام تلاشش را در جهت توسعه ارتش اشکانیان به کار گرفت. سورا که کینه اردشیر اول را به خاطر کشتن پدرش در سال ۲۲۵ میلادی در جنگی بزرگ به دل گرفت، دست به انتقام زد. او به تضعیف و خسته کردن نیروهای دشمن پیش از پیروزی نهایی شهرت داشت. به دلیل حضور پیوسته در جنگ، سربازانش تنها دوستان او محسوب می شدند. سورا سرانجام با افتخار در میدان نبرد و در راه جنگیدن برای نام پدرش جانش را از دست داد.

ارتشبد پانته آ

9aed200000000000

ارتشبد پانته‌آ در دوران کوروش کبیر در قرن ۶ میلادی یکی از فرمانروایان نظامی بود که به شکلی خستگی‌ ناپذیر برای تامین امنیت میهنش می‌جنگید. هنگامی که کوروش کبیر بر امپراتوری بابِل چیره شد، او و شوهرش سپاه «گارد جاویدان» را تشکیل دادند که متشکل از خبره‌ ترین نیروهای نظامی بود. از گارد جاویدان بعنوان قدرتمندترین نیروی نظامی در تمام تاریخ ایران یاد می شود.

شمار سپاه گارد جاویدان به ۱۰ هزار تن می‌رسید. از آن روی به آن گارد جاویدان گفته می‌شد زیرا هیچ‌ گاه از تعدا آنها کاسته نمی‌ شد؛ اگر یک نفر بازنشسته یا کشته می‌شد، فرد جدیدی به سرعت جای او را پر می‌ کرد.

مطالب دیگر از همین نویسنده
مشاهده بیشتر
۴۲ نظر

ورود

  • آرش آبان ۱, ۱۳۹۵

    واقعا لذت بردم و از نویسنده این مقاله بسیار ممنونم که من و اکثیریت مردم نآ آگاه در مورد تاریخمون رو ذره ای آگاه کرد

    • Hosein Rastegar آبان ۱, ۱۳۹۵

      شما وزن شمشیر های قدیمی رو تو موزه دیدید.
      افراد تو این عکس ها حتی نمی تونن این شمشیر ها رو بلند کنن. چطور می خواستن بجنگن

      • محمدرضا آبان ۳۰, ۱۳۹۵

        شما زیاد به ذهنت فشار نیار ، این عکسا واقعی نیستن و بر پایه خیال کشیده شدن ، در ضمن شما اگه به روستاهای خوزستان یا کرمانشاه سری زده باشی اونجا بانوانی رو میبینی که هر کدوم یک یا چند مرد رو حریف هستن و سنگین ترین اشیاء رو به طرز حیرت آوری جابجا میکنن ، اشیایی که ما مردای شهر نشین عمرا بتونیم بلند کنیم ، واین هم بخاطر فعالیت زیاد و البته تغذیه خوب و طبیعی هستش که این بانوان دارن ، در زمان های گذشته هم مطمئنا همینطور بوده

      • s.sh مرداد ۲۹, ۱۴۰۰

        آقای رستگار
        کفش پوشیدن راحت تر از فرش کردنِ جهان هست چند نفر هستند که صحبت هاشون از شما خییییلی منطقی تره بهتره قبول کنید که کم مطالعه داشید و چیزی نمیدونید

      • Nothing دی ۱۱, ۱۴۰۰

        ..زنان باستان از موقعی که توانایی شو داشتن تا سن ازدواج ب ورزش و یادگیری هنر جنگی میپرداختن بخصوص دخترای یونانی منبعش کتاب سرزمین جاوید و صد در صد بین هزار تا زن صد تا زن جنگجو هستن بخصوص زن هاایی که پدران اکثر شون فروانده بودن و از بچه گی جنگجو بار اومدن وهنر جنگ بصورت وراثتی در ویژگی های اونا بودن

      • Ssk دی ۱۱, ۱۴۰۰

        ..زنان باستان از موقعی که توانایی شو داشتن تا سن ازدواج ب ورزش و یادگیری هنر جنگی میپرداختن بخصوص دخترای یونانی منبعش کتاب سرزمین جاوید و صد در صد بین هزار تا زن صد تا زن جنگجو هستن بخصوص زن هاایی که پدران اکثر شون فروانده بودن و از بچه گی جنگجو بار اومدن وهنر جنگ بصورت وراثتی در ویژگی های اونا بودن

    • Hosein Rastegar آبان ۱, ۱۳۹۵

      زره و کلاهخود و سپر هم بوده.

    • Mani فروردین ۲۷, ۱۴۰۲

      آخه چرا چرت میگی یعنی چی که وجود ندارن شما برو در تواریخ کل جهان بگرد باز به زنان جنگ جو بر خورد می کنی از یونان گرفته، ژاپن،آفریقا و همین وایکینگ‌ها که درونشون زن های جنگ جو وجود داشه چه برسه ایران باستان بعد تو همین دوره زمانه زن هایی در دهات های ایران زندگی می کنن که می تونن وزن هایی رو حمل کنن که برای امثال شما قیر ممکنه یا ما تو ایران زن های ورزشکار کم زیادی داریم که قادر هستن پوزه مرد سالار هایی مثل شما رو به خاک بمالن برات متأسفم که بجای افتخار به تاریخ کشورت اون رو تخریب می کنی وجود امثال تو مایه ننگه

  • Hosein Rastegar آبان ۱, ۱۳۹۵

    خدایی یک کم فکر کنید قبل گذاشتن مطلب
    این بدن های ظریف توی جنگ های سنتی گرز و شمشیر و تیر وکمان به چه درد میخورده
    اینها بیشتر جنگ راه مینداختن تا خودشون جنگجو باشن

    • Ali آبان ۱, ۱۳۹۵

      محترمانه عرض میکنم این نگاه زشت شما نسبت به بانوان ایرانى به هیچ عنوان شایسته شما نیست

    • Hosein Rastegar آبان ۱, ۱۳۹۵

      ببخشید من نگاه زشت داشتم؟
      دارم واقعیت رو میگم
      شما جنگجوی این شکلی تا الان دیدید؟
      نمی تونم چشمم رو روی واقعیت ببندم و بگم وای عجب جنگجو های خفنی
      حتما نصف دنیا رو با اینا گرفتیم

    • sorush آبان ۱, ۱۳۹۵

      بجای دیدگاه های سکسیستی و جنسیت گرایی،کمی مطالعه کن
      اینجور افراد تقریبن در تمام کتاب های تاریخی نامشون ذکر شده
      درضمن لفظ “جنگجو” و “ارتشبد” و… فقط به هالکی که گرز چندکیلویی دستش گرفته و به قلب دشمن یورش میبره نمیگن
      تدبیر همیشه حرف اول رو بین نزاع دو منطقه میزده و این نیازمند زور و دور بازو نبوده!

    • Hosein Rastegar آبان ۱, ۱۳۹۵

      باشه شما اهل مطالعه ما بی سواد جهنمی س ک سی
      نمی دونم واقعا درکش اینقدر سخته که هر کس یک سری توانایی هایی داره و جثه های اینقدر ضعیف که تو این عکس ها به نمایش در اومده اصلا نمی تونه سختی جنگ هایی که گاهی رسیدنش به مرز ها و محیط جنگ با اسب ماه ها زمان میبرده ندارند
      چقدر تعصب آخه
      اون کتاب های رو هم شما می فرمایید ما هم دیدیم.
      ولی قسمتی از مطالبش بیشتر شبیه توهم بود تا واقعیت

      • s آذر ۷, ۱۳۹۶

        شما که با این کلمات زشت و مفتضحانه و خیر اخلاقی پیام می فرستید ذره ای فرهنگ ایرانی تدارید.اصلا ایرانی نیستید.شما جزو همون دسته آدمایین که مرد سالاری رو می پرستین تو افکار قرون وسطاییتون خوش باشین

  • مهدیار آبان ۱, ۱۳۹۵

    منبعش؟

  • مهدیار آبان ۱, ۱۳۹۵

    منظورم منبع به صورت لینک فعال بود

  • علی شرفی آبان ۱, ۱۳۹۵

    به نظر من هیچکدوم از اینها نمیتونه واقعیت داشته باشه شاید در جنگ مشاوره داشتن ولی اینکه جنگ جو باشن با منطق جور درنمیاد

    • s.sh مرداد ۲۹, ۱۴۰۰

      معذرت میخوام اما تاریخ مهمه نه منطق غیرمنطقی شما.

  • پارسا آبان ۱, ۱۳۹۵

    واقعا افتخار می کنم به این بانوان دلیر ایران باستان. ممنون بابت این مقاله بسیار عالی.

  • علی آبان ۱, ۱۳۹۵

    ممنون از مطلبتون
    این عکسا که دیگه نیازی به سانسور نداشت
    لطفا درباره تاریخ و فرهنگ قدیم ایران بیشتر مطلب بزارید شاید من و امثال من یکم ایران قبل از انقلاب بشناسیم.
    اگه به ما بگن ۵ دیقه درباره تمدنتون صحبت کن نمیدونیم چی بگیم. ولی اگه بگن درباره این ۳۰ سال بگو انگار خودمون اونجا بودیم و مستند میساختیم
    مرسی

  • Hosein Rastegar آبان ۱, ۱۳۹۵

    کافیه برید به یکی از موزه ها و وزن یکی از این شمشیر های قدیمی رو ببنید تا متوجه بشید که افراد تو این عکس ها نمی تونستن این شمشیر ها رو بلند کنن
    بهتر نیست واقع بین باشیم

    • Iman آبان ۱, ۱۳۹۵

      یعنی شما فکر کردی این تصاویر تصویر واقعیه این بانوانه؟؟
      دید مسخرتون ازینجا معلوم میشه که کمترین اطلاعی راجع به هنر مینیاتور و نقاشی هاش ندارید!
      واقا متاسفم،دلاوری بانوان ایرانی حتی توی شاهنامه هم هست تا همین جنگ تحمیلی…

    • Hosein Rastegar آبان ۱, ۱۳۹۵

      اون دلاوری هایی که شما میگید تو شاهنامه هست به صورت جنگ مستقیم بوده.
      ما که تا جایی که خوندیم نوشته وقتی تو جنگ ها شکست میخوردن دشمن حمله می کرده و زن و بچه و ناموس و پیر رو میکشتن و می بردن و هتک حرمت می کردن.
      لطفا بفرمایید کجای شاهنامه است که ما هم بریم بخونیم. دلاوری جنگجو های زن رو
      تا جایی که نوشتند و مستند ساختند زنها به صورت پرستار و پشتیبان جنگ بوده (که خیلی هم ارزشمند بوده) اما نبرد مستقیم تنها موارد اضطرار بوده و جایی که یهو محاصره شدن و اینا…
      اگر موردی هست که خانمی به صورت مستقیم میرفته تاکتیک جنگی میداده تو جنگ تحمیلی بفرمایید
      کمی منطقی باشید لطفا

      • مبینا مهر ۲۶, ۱۴۰۲

        تاریخدان ها رو بیاریم جمع کنیم بذاریم جلو تو و هی با مدرک و دلیل منطقی بهت بگه زنان جنگجو بودند تو باز اینو انکار می کنی! افکارت خیلی بسته، کهنه و فرسوده شده! اگه با زنها مشکل داری برو تو یه گوشه بشین خودتو خالی کن! تو با چه تفکری میای به ما میگی منطقی باش! تو صرفا با حسادتی که به زنان می کنی میگی فاقد توانایی انجام این کار ها هستند که تو بچگی تو رو زن ستیز با آوردنت!

    • Hosein Rastegar آبان ۱, ۱۳۹۵

      راستی محض اطلاع به جز تصویر آخر بقیه تصاویر مینیاتور نیست
      https://goo.gl/hVZRhN

    • S.sh مرداد ۲۹, ۱۴۰۰

      شما از کجا میدونید این خانم توی تصویر دقیقا خود اون خانم های جنگجو هستند؟؟؟

      بزارید خودم بگم :

      نمیدونید!

  • رسول آبان ۱, ۱۳۹۵

    برای بعضی ها که فرق تاریخ عرب و ایران نمی تونند درک کنند شمشیر سنگینه
    دوست من من باستان شناسی میخونم و تمام شمشیر هایی که شما میگید من خودم از ندیک دیدم .اول اینکه برای اینکه بهتر درک کنید میگم همین الان من سنگ بهتون نشون میگم که بالای ۳۰۰ کیلو هست و برای بلند کردنش ۶ نفر بیشتر لازم که ببری بالای کوهی -ولی برای جابجایی برای جنگجو مرد ۲ نفر لازم بوده -حالا فکر کنید زن جنگجو شمشیری که سنگین ترینش بالای ۳۰ کیلو بوده بلند میکرده و با مهارت بسیاری جنگ میکردن با تشکر اول خیلی برام سخت بود در مورد تاریخ در سایت با این کیفت مطلب بزارید آفرین

    • Hosein Rastegar آبان ۱, ۱۳۹۵

      خودتون فرمودید ۲ نفر مرد جنگ جو
      یعنی ۱۵۰ کیلو برای هر نفر اون هم به مدت کوتاه جابه جایی
      حالا میفرمایید یک زن ۳۰ کیلو شمشیر رو تمام طول روز به کمر داشته
      شما فرق شمشیر و سنگ رو …. اونوقت از تاریخ میفرمایید

    • Hosein Rastegar آبان ۱, ۱۳۹۵

      زره و کلاهخود و سپر هم بوده. واقعا عجیبه که ایقدر مقاومت در مقابل یک موضوع به این واضحی

      • سید رضا رستگار اردیبهشت ۲, ۱۳۹۸

        رستگار جان شما دقیقاً درست میگویید جنگ افزار در گذشته سنگین بوده است اما موضوع بحث زنانی در مقام سرلشگری است نه سرباز پیاده. البته تسلیحاتی مخصوص زنان نیز ساخته می‌شده که با توجه به قیمت تمام شده بالا صرفاً موارد مصرف محدود داشته است و نمونه های بسیار کمی از آن باقی مانده خود و زره نیز انواع مختلف داشته است که از مفتول های بافته شده بودند تا صفحات بزرگ فولادی و البته مواد ترکیبی اولیه که ترکیبی از چرم استخوان و فلز بودند نهایت وزن این آخری به ۳۰ کیلوگرم محدود میشد از اینکه اهل محاسبه و تعقل هستید پشیمان نباشید اجداد ما نیز چنین خصوصیاتی داشتند و بر همین پایه تولیدات نظامی گوناگونی داشتند ایران بی دلیل ابرقدرت نبود و بی دلیل نیز به این وضعیت در نیامده است با همین ذهن واقع گرا و محاسبه گر به همه چیز منجمله تاریخ بنگرید

    • s.sh مرداد ۲۹, ۱۴۰۰

      ???????

    • باستان شناس کوچک بهمن ۶, ۱۴۰۲

      خیلی ممنون ، من تا الان تو کتاب ها و مقاله های درباره وایکینگ ها دنبال زنان جنگجو میگشتم و بعد رفتم دنبال زنان مبارز یونان و روم و .. ولی فکرشم نمیکردم تو ایران هم زنان جنگجو بوده. خوندن ایم مطالب خیلی بهم انگیزه میده ، خیلییییییی بهم انگیزه میده اما همیشه هم راجب چیزایی که می‌بینم تحقیق میکنم تا بتونم واقعیتو بفهمم تا به خاطر چیزای الکی هیجان نگیرتم

  • sorush آبان ۱, ۱۳۹۵

    روایتی هست از اینکه کورش بزرگ در جنگ با قبیله ای از ماساگت ها(به رهبریه تهم رییش) شکست خورد و کشته شد

    مقاله ی جالبی بود

  • منتقد آبان ۱, ۱۳۹۵

    فعلا که تصاویر واقعی یا حتی سمبولیک شون سانسور میشه. اونم بعد این همه سال و عصر دانش، تو مملکتی که براش جنگیدن، تو مطلبی که برای تجلیل و یادبودشون گذاشته میشه.

    • یاسمن آبان ۹, ۱۳۹۵

      مرسی از مطالب عالی تون..
      راستش من واقعا نمیدونستم که توی تاریخ کشورمون این همه شیرزن ایرانی بوده و همیشه به دنبال داستان های زنان جنگجوی غیر ایرانی بودم. مثل امازون ها.. ولی اینا رو که دیدم واقعا خوشحال شدم.. در ضمن درسته که شمشیر و سپر و.. خیلی سنگین بوده واسشون , ولی اگه دقت کنین نوشته اینا از دوران کودکی در حال تمرین و مبارزه بودن.. شما هم اگه از پنج سالگی یه شمشیر هر چقدر کیلویی !!! رو هی باهاش تمرین کنیو هر جا بری همراهت باشه و تازه از یه پادشاه ایرانیم اموزش ببینی ! بزرگ که میشی انگار یه پر دستته ! درست مثل داستان معشوقه بهرام گور که گوساله ای رو هی رو چندصد تا پله جا به جا کرد تا وقتیم که گوساله گاو شد !!! این به بالا بردنش ادامه داد چون به اون وزن سنگین عادت کرده بود..
      بازهم ممنون.. درود بر ایران و ایرانی .. 🙂

  • سروش اردیبهشت ۶, ۱۳۹۶

    “سرخ جامگان” 🙁

    نکته،شما هرودوت را به اشتباه مورخ ذکر کردید،درحالی که او تاریخ نویس متعصبی بود که نوشته هاش چندان معتبر نیست

    • s آذر ۷, ۱۳۹۶

      اسم هرودوت در تمام متون تاریخ یونان و نوشته شده.پس نگین که معتبر نیست.

    • خیلی تاریخ خوندم! تیر ۴, ۱۳۹۷

      بله هرودوت متعصبه و به همین خاطر درباره این زن که یونانی بوده و فقط در ارتش ایران بوده ممکنه اغراق کرده باشه ولی آرتمیس در متون مورخان دیگر یونانی عهد اردشیر اول و دوم و حتی عهد اسکندر هم اومده
      در ضمن آقایی که میگی نمی تونستن بجنگن من نبرد یک زن با همه ی این وسایل رو از نزدیک دیده ام : وزن خیلی برای زنی که سوار اسبه مهم نیست و شمشیرشم نیاز به قدرت مانور نداره

  • مریم تیر ۲۲, ۱۳۹۷

    خیلی جالبه سریال جومونگ که سراپا دروغ و افسانه بود رو با اشتیاق دیدیم و نگفتیم قهرمان زن این سریال واقعی نیست، و کاملا باور کردیم بعد خیلی راحت تاریخی که بیگانگان از واقعیت های تاریخی وطن مون نوشتن رو به راحتی انکار میکنیم … ما ایرانیا از همه بیشتر با خودمون مشکل داریم …

  • جهان بهمن ۲۷, ۱۳۹۹

    اون دوست عزیزی که میگه کجای شاهنامه مبارزه زن نوشته، پس قضیه گردآفرید چیه؟؟؟؟؟؟
    در ضمن اون زمان جثه‌ی مردم دو برابر الان بوده. باید این رو هم درنظر بگیرید که قدیم خیلی قوی تر بودن و اون شمشیر ۳۰کیلویی که عرض فرمودید براشون پر کاه بوده.