حقایقی جالب در مورد کشور هند که بی نظیر بودن آن را ثابت می کند

حقایقی جالب در مورد کشور هند که بی نظیر بودن آن را ثابت می کند

هند به طور قطع یکی از شگفت انگیزترین کشورهای دنیا است و گوشه گوشه ی آن مملوء از عجایبی منحصر به فرد است که هر قدر هم که از آن ها صحبت شود کافی نیست. در ادامه به حقایقی جالب در مورد کشور هند خواهیم پرداخت که بی نظیر بودن این سرزمین زیبا را ثابت می کند.

۱- سی و دو مورد از فهرست میراث جهانی یونسکو در کشور هند قرار دارد

کشور هند

تاج محل یکی از مشهورترین مکان های دنیا است اما هند ۳۱ مورد دیگر هم در فهرست میراث جهانی یونسکو دارد.

اما همین موارد هم تنها گوشه ای از شگفتی های فرهنگی، هنری و طبیعی فراوان هند هستند.

۲- همه ی ادیان اصلی دنیا در کشور هند گرد هم آمده اند

گرچه ۸۰ درصد از مردم هند، پیرو آیین هندو هستند، اما این کشور جمعیت زیادی از گروه های بزرگ و کوچک پیروان همه ی ادیان اصلی دنیا را در خود جای داده. در سرتاسر ایالت های کرالا و گوای هند می توان پیروان دین مسیحیت و کلیساهای آن ها را دید. دین یهود سابقه ای طولانی در هند دارد که آثار آن را در منطقه ی فورت کوچی ایالت کرالا می توان مشاهده کرد. آتشکده ها و دخمه های پیروان آیین زرتشت را هم در سرتاسر بمبئی می توانید پیدا کنید.

در سراسر ایالت های بیهار و اوتار پرادش هند، در نزدیکی محل تولد و زندگی بودا، زیارتگاه های مهم آیین بودایی به چشم می خورد.

آیین های جین و سیک که از دیگر مذاهب رایج در هند هستند هم معابد زیبای زیادی در این سرزمین دارند.

و گرچه سهم مسلمانان از جمعیت هند تنها ۱۴ درصد است، اما مساجد، آرامگاه ها و زیارتگاه های آن ها در سرتاسر کشور هند وجود دارد (در حقیقت، هند بعد از اندونزی، بزرگ ترین جمعیت مسلمان دنیا را دارد).

۳- کشور هند بزرگ ترین جمعیت گیاهخواران دنیا را در خود جای داده

گرچه نه همه ی پیروان آیین هندو گیاهخوار هستند و نه همه ی مردم هند پیرو این مذهب، اما گیاهخواری یکی از ارکان مهم باورها و آداب و رسوم سنتی مذهب هندو به شمار می رود. حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد از هندی ها گیاهخوار هستند، بنابراین گردشگران گیاهخوار می توانند از غذاهای آن ها لذت ببرند (البته وگان ها دچار مشکل خواهند شد چون از لبنیات در غذاهای هندی به وفور استفاده می شود).

۴- پستخانه های عجیب و خارق العاده ای در کشور هند وجود دارد

هند با داشتن بزرگ ترین سیستم پستی دنیا، از پستخانه هایی در مکان هایی نامتعارف برخوردار است. شهر هیکیم در ایالت هیماچال پرادش هند، مرتفع ترین پستخانه ی دنیا (و همینطور مرتفع ترین شعبه ی اخذ رأی دنیا) را در خود جای داده که در ارتفاع حدود ۴،۶۹۴ هزار متری قرار دارد. دریاچه ی دال در کشمیر هم یک پستخانه ی شناور دارد که یک موزه ی تمبرشناسی هم به آن متصل است. در دهه ی ۷۰ میلادی، پستخانه های سیار با استفاده از شتر و قاطر به بعضی از شهرهای مناطق صعب العبور هند خدمات می دادند.

۵- واراناسی یکی از کهن ترین شهرهای مسکونی دنیا است

شهر مقدس واراناسی بیش از سه هزار سال قبل پایه گذاری شد و از آن زمان شهری مسکونی بوده است. هندوها از گذشته قدمت این شهر را بیشتر هم می دانند و معتقدند واراناسی پنج هزار سال قبل به دست شیوا، ایزد هندو، پایه گذاری شد. وارناسی که به آن بنارس هم گفته می شود در یکی از مقدس ترین نقاط رود گنگ کشور هند واقع شده. بسیاری از هندوها این مکان را برای زمان مرگ خود انتخاب می کنند چون اعتقاد دارند با این کار از چرخه ی تولد، مرگ و تولد دوباره رها می شوند.

۶- دومین کشور بزرگ انگلیسی زبان دنیا است

هند بعد از ایالات متحده آمریکا، بیشترین جمعیت انگلیسی زبان در دنیا را دارد. انگلیسی یکی از ۲۲ زبان رسمی هند است. زبان رسمی دولت مرکزی هند هم هندی و انگلیسی است. فقط حدود ۱۰ درصد از هندی ها انگلیسی بلد هستند و انگلیسی زبان اول تنها تعداد اندکی از آن ها است، اما در چنین کشور پر جمعیتی، گردشگران انگلیسی زبان می توانند روی اینکه تقریباً در هر جایی مشکلی برای برقراری ارتباط نداشته باشند، حساب باز کنند.

۷- کشور هند به قدری چند زبانه است که هیچ کس به لهجه ی خارجی خنده دارتان توجه نخواهد کرد

اما اگر انگلیسی تنها زبانی باشد که با آن در هند قادر به برقراری ارتباط با مردم باشید لزوماً به این معنا نیست که در آنجا حتماً باید فقط از این زبان استفاده کنید. هندی ها خارجی ها را تشویق می کنند که تلاش کنند به زبان آن ها – چه هندی، چه بنگالی و چه هر کدام دیگر از زبان های محلی این کشور – صحبت کنند و از تلاش های آن ها به شوق می آیند.

هندی ها به شنیدن لهجه ها و توانایی های زبانی مختلف عادت دارند، بنابراین اگر در تلفظ ها و دستور زبان دچار مشکل باشید هم کسی تعجب نخواهد کرد. این احتمال وجود دارد که کسی که سعی دارید با او صحبت کنید خود به زبان بنگالی و در محل کار به زبان انگلیسی صحبت کند و بنابراین گوش او به شنیدن صداهای مختلف عادت داشته باشد.

۸- شیر آسیایی را فقط در غرب کشور هند می توان یافت

شیر آسیایی که به شیر ایرانی هم مشهور است، زمانی در بخش هایی از خاورمیانه که تا سرزمین هند امتداد می یافت، زندگی می کرد. حالا اما شیر آسیایی یک گونه ی در خطر انقراض محسوب می شود و آن را فقط در پارک ملی و منطقه ی حفاظت شده ی جنگل گیر ِ هند می توان پیدا کرد. جمعیت این گونه در چند سال اخیر بیشتر شده و این شیرها در سواحل ایالت گجرات در حال پرسه زدن دیده شده اند.

۹- جمعیت ایالت اوتار پرادش به قدری زیاد است که می توانست پنجمین کشور پرجمعیت دنیا باشد

ایالت اوتار پرادش هند به تنهایی بیشتر از ۲۰۰ میلیون نفر جمعیت دارد که از جمعیت کشورهای ژاپن، مکزیک و حتی روسیه هم بیشتر است. بنای تاج محل و شهر واراناسی هم در این ایالت قرار دارند، اما اوتار پرادش به قدری بزرگ (نزدیک به ۲۴۳،۴۵۹ کیلومتر مربع) است که بسیاری از جاذبه های تاریخی و طبیعی دیگر هند را هم در خود جای داده.

۱۰- مراسم کوم میلا بزرگ ترین گردهمایی انسانی دنیا است

کوم میلا یک مراسم زیارتی آیین هندو است که هر چه می گذرد گسترده تر می شود. این مراسم هر سه سال یک بار به طور گردشی در چند شهر مختلف هند برگزار می شود. اما مراسم کوم میلای شهر الله آباد که هر دوازده سال یک بار برگزار می شود، بزرگ ترین و مقدس ترین آن ها است. در آخرین مراسم کوم میلای شهر الله آباد که در سال ۲۰۱۳ برگزار شد، ظرف ۵۵ روز، جمعیتی بالغ بر ۱۰۰ میلیون نفر در محل تلاقی رودهای گنگ و جمنای هند استحمام کردند.

۱۱- کشور هند قدمتی طولانی در عرصه ی مد و لباس دارد

پارچه های هندی از دوران قدیم در سرتاسر دنیا داد و ستد می شدند و این کشور را از گذشته به عنوان تولیدکننده ی مرغوب ترین پنبه و ابریشم دنیا می شناسند. یکی از آثار سیاست استعمارگری بریتانیایی ها در قرون نوزدهم و بیستم میلادی، تضعیف تولیدکنندگان پارچه ی هندی بود، چون بریتانیا این صنعت را به عمد از میان برد تا خود بر بازار جهانی پارچه تسلط یابد.

صنعت مد هند این روزها دوباره اوج گرفته و در شهرهای دهلی، بمبئی و بنگلور هفته های مد و فشن برگزار می شود. طراحان هندی پارچه ها و اجزای سنتی لباس ها را با عناصر مدرن ترکیب می کنند. بسیاری از تکنیک های سنتی تولید پارچه های هند هم حفظ شده اند و در سرتاسر هند و دنیا از آن ها استفاده می شود.

۱۲- در دل مناطق بیابانی کشور هند چاه های پلکانی ای با استادی تمام حفر شده که هوای بسیار خنکی دارند

در مناطق خشک شمال و غرب هند، آب همیشه در دسترس نیست و برای دست یافتن به آن باید تا اعماق زمین را حفر کرد. در ایالت های دهلی، راجستان و گجرات، چاه های پلکانی زیادی وجود دارد که با مهارت زیادی حفر شده اند و تزئینات آن ها به زیبایی یک معبد یا مسجد است. پله های زیگزاگی این چاه ها تا پایین، به سمت آب ادامه دارد و در طبقات مختلف آن ها تونل و بالکن هایی ساخته شده.

این چاه های پلکانی قرن ها محل ملاقات مردم، به ویژه زنان بودند و قدمت کهن ترین آن ها به حدود سال ۵۰۰ بعد از میلاد مسیح بازمی گردد. گرچه اغلب آن ها حالا متروکه هستند و بعضی از آن ها نیاز به مرمت دارند، اما بسیاری از این چاه های پلکانی هم به خوبی حفظ شده اند و تماشای آن ها هر انسانی را شگفت زده می کند.

۱۳- ایالت مگالایا بارانی ترین نقطه ی مسکونی دنیا است

گرچه بیابان های بی آب و علف ایالت راجستان در غرب هند از شهرت بیشتری برخوردارند، اما ایالت مگالایا در شمال شرقی هند، بارانی ترین منطقه ی مسکونی دنیا محسوب می شود. متوسط بارش سالیانه ی دهکده ی ماوسینرام ۱،۱۸۶ سانتیمتر است.

۱۴- پل های سنتی ایالت مگالایا تمام و کمال از درختان زنده ساخته می شوند

این پل های شگفت انگیز بیشتر از ۵۰۰ سال است که با شکل دادن به ریشه ها و ساقه های درختان ساخته شده اند به نحوی که یک سمت تنگه ها و رودخانه ها را به سمت دیگرشان متصل می کنند. ساخت این پل ها می تواند سال ها طول کشد، اما وقتی تکمیل شوند، از پل های چوبی که قطعاً در آب و هوای به شدت مرطوب مگالایا به سرعت پوسیده می شوند، بسیار بادوام ترند.

۱۵- «پادماناب هاسو آمی» ثروتمندترین معبد هندوی دنیا است

معبد «پادماناب هاسو آمی» که در مرکز ایالت کرالای هند واقع شده، نه تنها ثروتمندترین معبد هندوی دنیا است، بلکه آن را ثروتمندترین زیارتگاه تاریخ می دانند. در سال ۲۰۱۱، درهای خزانه ی معبد برای اولین بار طی ۱۳۰ سال گذشته گشوده شد و گنجینه ای از طلا، نقره و سنگ های قیمتی به ارزش صدها میلیون دلار در آن یافت شد.

تنها هندوها اجازه ی ورود به این معبد قرن شانزدهمی را دارند که این مسأله در مورد همه ی معبدهای هندوی سرتاسر ایالت کرالا صدق می کند. اما غیر هندوها می توانند از گذرگاه منتهی به معبد در بیرون آن تماشایش کنند.

۱۶- کشور هند بزرگ ترین ساعت آفتابی دنیا را دارد

رصدخانه های جانتار مانتار در شهرهای دهلی و جیپور هند که قدمت آن ها به قرن ۱۸ میلادی برمی گردد، علم ستاره شناسی را وارد مرحله ی جدیدی کردند. از این رصدخانه ها زمانی برای تهیه ی جداول نجومی و پیش بینی حرکت خورشید، ماه و سیارات با چشم غیر مسلح استفاده می شد.

رصدخانه ی جیپور بزرگ تر است و ۱۹ سازه ی نجومی از جمله بزرگ ترین ساعت آفتابی دنیا را در خود جای داده. رصدخانه ی دهلی کوچک تر است و سازه های کمتری در آن وجود دارد اما می توانید از بعضی از آن ها هم بالا روید.

۱۷- بیشتر از ۱۴۰ نوع دسر سنتی در کشور هند وجود دارد

هر منطقه از هند دسرهای شیرین و تند مخصوص به خودش را دارد. دسرهای هندی اغلب بسیار شیرین و مملوء از مواد مختلفی مثل هل، دارچین، میخک، زعفران، نارگیل، گلاب و/ یا مغزهای خوراکی هستند.

۱۸- «خاری بائولی» بزرگ ترین بازار ادویه ی دنیا است

این بازار در دهلی قدیم واقع شده و از بوی شدید ادویه ها و ازدحام چرخ های باربری و گاری هایی که گاوها آن ها را می کشند، می توانید از دور هم تشخیصش دهید. این بازار دست کم چهار قرن قدمت دارد و در آن میوه های خشک شده و مواد لازم برای تهیه ی شیرینی و همینطور انواع ادویه جات به صورت عمده به فروش می رسد.

این مکان همه ی حواس شما را به خود درگیر می کند، درست مانند خود کشور شگفت انگیز هند.

منبع: matadornetwork
۶ نظر

ورود

  • faramarz فروردین ۱۸, ۱۳۹۹

    اشتراک ژنتیکی ایرانیا با کشورای افغانستان پاکستان تاجیکستان ترکمنستان و اغلب کشورای اسیای میانه بالای ۵۰ درصده.
    اشتراک ژنتیکیمون با هند بالای ۵۰ درصده
    اشتراک ژنتیکی مون با یمن و کشورای حوزه خلیج فارس به جز عربستان بالای ۳۰ درصده
    اشتراک ژنتیکی مون با مردم کرد ترکیه سوریه عراق بالای ۵۰ درصده

    اشتراک ژنتیکی ما با یونان حدود ۵ درصده
    اشتراک ژنتیکی ما با ایتالیا حدودا ۲ درصده
    اشتراک ژنتیکی ما با مردم جنوب اسپانیا و پرتغال حدود ۵ درصده
    این امار رو الکی نمیگم خودم دیدم

    اما تو بحران کرونا بارها دیدم تو اینستا و تگلرام طرف به این ۱ تا ۵ درصد اشتراک ژنتیکی با مثلا یونان و ایتالیا افتخار میکنه. چنان باد تو غبغت میندازه و از این اشتراک ژنتیکی مثلا ۲ درصد حرف میزنه انگار یه ایتالیایی اصیل لمبارد نشینه و جبر روزگار طرفو انداخته ایران. حالا خوبه تنها ۲ درصد اشتراک ژنتیکی دارن

    اما به طرف بگی مثلا با افغانستان ۷۰ درصد اشتراک ژنتیکی داری نه تنها خوشحال نمیشه بلکه بهت فحش میده.
    یا به طرف بگی با مردم پاکستان تا حوزه غربی رود سند ۷۰ درصد اشتراک ژنتیکی داری بهت فحش میده.
    حالا بگذریم یونانیها و رومیها اومدن ایران و ما رو غارت کردن و تخت جمشیدو اتیش زدن.
    یا مثلا بهش بگی اسم کشورمون ایران که از سال ۱۳۱۹ رو کشور گذاشته شد به منطقه ایی اسمی هست که منطقه ایی به وسعت خراسان امروزی تا تاجیکستان گفته میشه سعی میکنه بپیچونه و زیر بار این حرف نره. اما بهش بگی بگی خب باشه یونان هم جزوی از ایران بود سریعا میاد قبول میکنه و میگه اره اره درسته یونان جزوی از ایران بود. حالا بگذریم که اون موقع پارسیا یا پارتیا اسم کشور بود.
    مخالف غرب نیستم. اتفاقا همه رو تشویق میکنم غرب رو ببینن و ازادی و دموکراسی و پیشرفت غرب رو الگو قرار بدن. اما ما اشتباه فهمیدیم الگو قرار دادن رو

    • Nila اسفند ۷, ۱۴۰۲

      چرت و پرت گفتن رو تموم کن و یکم تو دنیای واقعی زندگی کن و دروغ های مجازی رو مثل مرغ مقلد تکرار نکن.
      یک اینکه ایران سالهاست اسمش ایرانه و این رو میتونی از اسکناس دوره قاجار ببینی. “ممالک محروسه ایران”
      نام ایران رو با عنوان “ایرانشهر” میتونی در کتیبه ها و سنگ نبشته های پهلوی دوره ساسانی و اشکانی ببینی.
      دو اینکه دراویدی ها نژادی کاملا متفاوت با ایرانی ها هستن این رو کاملا میشه از قنوتیپشون فهمید اما متاسفانه مغزت قد نمیده.

  • Alireza مرداد ۱۴, ۱۴۰۲

    سلام
    این همه تعریف و تمجید الکی برای چیست؟
    هند که فقیر ترین کشور دنیاست و این قدر هند کثیف و خرافی است که مردمش در مدفوع گاو شنا می‌کنند تعریف داره؟

  • سجاد شهریور ۱۳, ۱۴۰۲

    سلام ممنون از روزیاتو
    ولی نیازی به نوشتن مقاله نبود
    بله
    برای یک کشور بدبخت بیچاره خرافی عقب مانده مثل هند داشتن چند تا حیوان مثل شیر و داشتن دو تا پُل و چند تا چاه آب افتخار محسوب می‌شود

    آنجا هم که گفتید زبان انگلیسی آنجا رواج دارد….بله باید هم رواج داشته باشه
    ۲ قرن تمام مستعمره انگلیس بود
    (حالا حرفی نداریم که انگلیس تمام سرمایه هند رو هم به مدت ۲۰۰ سال تمام غارت کرد)

  • الیاس شهریور ۱۵, ۱۴۰۲

    سلام با اینکه مقاله کذایی و بیخودی بود ولی همین یک جمله خلاصه برای وصف این کشور محروم کثیف کافی است :
    حتی کلمه بهداشت و نظافت هم در هند بیگانه است و خیابان های شلوغش بوی طویله و لجن و مدفوع می‌دهد

  • نقد کلی شهریور ۱۵, ۱۴۰۲

    سلام در این ۶ دهه پیش
    تنها هنری که کشور حال بهم زنی مثل هند داشته فقط همین بوده که :
    مردم جاهلش درست عین سگ و گربه زاد و ولد داشتن و این قدر بچه آوردند که جمعیت این کشور پوسیده نکبت رو از ۴۰۰ میلیون رسوندن به ۱.۴ میلیارد
    تا افراد بیشتری در مدفوع و لجن شنا کنند!