چرا مردان اغلب در روابط صمیمی خود احساس ناامنی می‌کنند؟

در اکثر فرهنگ‌ ها اجتماعی بودن مردان اغلب برای معادل دانستن مردانگی با اعتماد به نفس، جلوه خوب و مطمئن نشان دادن خود است، حتی اگر چنین احساسی نداشته باشند. این موضوع باعث می‌شود که مردان در روابط خود با جنس مقابل نیز دچار مشکل شوند. اما دلیل عدم صمیمت مردان در رابطه چیست و چرا آنها برای صمیمی شدن احساس ناامنی می‌کنند؟

مردان اغلب آموزش می‌بینند که زندگی را یک بازی با مجموع صفر و برنده ها و بازنده ها ببینند، بنابراین اغلب به هر نشانه‌ای از ناامنی در یک مرد دیگر به عنوان نشانه‌ای از یک ضعف که می‌توان از آن سوء استفاده کرد حمله می‌کنند. درنتیجه، ترس مردان از ناکافی بودن از خودشان و مردان دیگر پنهان می‌شود.

چرا بسیاری از مردان در رابطه زناشویی خود منفعل هستند؟

یکی از ضعف‌هایی که مردان اغلب نگران آن هستند این است که نتوانند پایان روابط صمیمانه خود را حفظ کنند. در اوایل کودکی، پسران و دختران معمولا با هم بازی می‌کنند. آنها بعدا بر اساس جنسیتشان از هم جدا می‌شوند و عموما دخترها با دخترها و پسرها با پسرها بازی می‌کنند.

دخترها در ابتدا در بازی‌های خود بر روابط تمرکز می‌کنند؛ فرو رفتن در نقش‌های مختلف در خانه یا مدرسه و بازی با عروسک اشکالی از بازی است که به توسعه مهارت های مربوط به رابطه کمک می‌کند. پسرها در عوض اغلب ورزش ها و بازی های دیگری را انجام می‌دهند که بر موفقیت و رقابت فردی متمرکز هستند و مهارت های مربوط به رقابت را تمرین می‌کنند.

۶ اشتباه رایج در پیدا کردن زن مناسب که مردان مرتکب می‌شوند

انتقال به گروه های همجنس عموما بخشی از یک انتقال بزرگ‌تر برای پسران است که شامل کنار گذاشتن دنیای گرم و لطیف روابط صمیمانه ای است که توسط مادر و یا پدر آنها برای دستیابی به قدرت و فرصت‌‌ها در جهان بیرون ارائه می‌شود که عموما توسط پدرشان نمایندگی می‌شود.

این دنیای جدید هرچقدر هم جذاب باشد، گذار از آن عموما به معنای دست کشیدن از دوستی های صمیمی دوران کودکی و نوجوانی برای ورود به دنیای بدون وابستگی و رابطه و بیش از حد رقابتی مردانه است.

مردان سیگما چه تفاوتی با مردان آلفا دارند و چرا تا به این حد محبوبند؟

تحقیقات نشان می‌دهد که دوستی های اولیه پسرها عموما به اندازه دوستی های دختران برای آنها صمیمانه و مهم است و کنار گذاشتن آنها برای دستیابی به موفقیت بیرونی هزینه هنگفتی دارد که در طول زندگی آنها باقی می‌ماند.

با فرارسیدن سن بلوغ، دختران و پسران دگرجنسگرا دوباره به یکدیگر علاقمند می‌شوند. این موضوع اغلب برای پسران و دختران نوعی تعارض ایجاد می‌کند. چگونه می‌توان بدون دست کشیدن از ارزش‌های گروه هم‌جنسان خود، به جنس دیگر نزدیک شد تا نیازهای جنسی و رابطه‌ایِ تازه‌پدیدآمده را برآورده کرد؟

پسرها عموما برای در کنار هم قرار گرفتن دوباره ی دو جنس در مضیقه هستند و این را می‌دانند. در حالی که دختران ممکن است سال‌ها برای این لحظه تمرین کرده باشند، پسران اغلب به آن فکر نمی‌کنند و برایش آماده نمی‌شوند. این بازی جدید در زمین رابطه‌ایِ دختران که به‌خوبی تمرین‌شده انجام می‌شود؛ جایی که پسران اغلب احساس عدم آمادگی و ناکافی بودن می‌کنند.

چرا اکثر مردان به اندازه کافی دوست صمیمی ندارند؟

عدم آمادگی مردان برای برقراری رابطه باعث می‌شود که برای عدم کفایت در روابط بین فردی‌ خود دچار وحشت شوند. زمانی که زن بداند مرد واقعا نمی‌داند باید چه کار کند و به او کمک می‌کند تا سرعت خود در یادگیری را افزایش دهد، اوضاع بهتر می‌شود. در عوض زمانی که مردها از ترس، تمایلی به یادگیری موارد جدید ندارند، و به‌صورت پیش‌فرض به سراغ مهارت های تهاجمی و رقابتی خود می‌روند اوضاع خوب پیش نخواهد رفت.