۱۴ بازیگر مشهور هالیوود که نقش های ماندگار سینما را به دلایل عجیبی رد کردند

در هالیوود رد کردن هر نقشی می تواند برای بازیگرها یک ریسک باشد. آن ها البته برای این تصمیم خود دلایل مختلفی دارند؛ مثلاً نقش یا داستان معیارهای مورد نظر آن ها را ندارد، یا تداخل زمانی پروژه ها امکان قبول پیشنهاد را به آن ها نمی دهد. با این حال، بعضی بازیگرها دلایل عجیبی برای رد یک نقش داشته اند.

شان کانری: گندالف در «ارباب حلقه ها» (The Lord of the Rings)

مسئولان انتخاب بازیگر پروژه ی «ارباب حلقه ها» شان کانری را بهترین گزینه برای بازی در نقش گندالف می دانستند. با این حال، شان کانری پیشنهاد آن ها را رد کرد چون فیلمنامه را درک نکرده بود. او در اینباره گفته: «کتاب را خواندم. فیلمنامه را خواندم. فیلمش را هم دیدم. ولی باز هم نفهمیدمش.»

تام کروز: ادوارد در «ادوارد دست قیچی» (Edward Scissorhands)

تیم برتون می خواست نقش اصلی فیلمش را تام کروز بازی کند اما بسیاری از جنبه های شخصیت ادوارد برای کروز گیج کننده بود، به همین دلیل سؤالات زیادی درباره ی او برایش مطرح شد. به گفته ی کارولین تامپسون، نویسنده ی فیلم «ادوارد دست قیچی»، کروز می خواست بداند ادوارد چطور به دستشویی می رود یا چطور بدون غذا خوردن زندگی می کند. او تمایلی نداشت بدون گرفتن جوابی قانع کننده در این فیلم بازی کند، به همین دلیل این نقش را رد کرد.

ویل اسمیت: نئو در «ماتریکس» (The Matrix)

ویل اسمیت به خاطر نقش هایش در فیلم های دیگرش مانند «مردان سیاه پوش» (Men in Black) و «روز استقلال» (Independence Day) برای بازی در نقش نئو انتخاب شد. با این حال، به گفته ی اسمیت داستان این فیلم برای او بیش از حد پیچیده بود و از بازی در فیلم های علمی تخیلی هم خسته شده بود.

گوئینت پالترو: رز در «تایتانیک» (Titanic)

جیمز کامرون در ابتدا می خواست گوئینت پالترو نقش رز را بازی کند، اما پالترو بعد از خواندن فیلمنامه این نقش را رد کرد، چون این فیلم به نظرش زیاد از حد سانتیمانتال آمده بود. به علاوه، او آن زمان پیشنهادهای کاری دیگری هم داشت که برایش از جذاب تر از «تایتانیک» بودند.

مت دیمون: جیک سالی در «آواتار» (Avatar)

نقش جیک سالی به مت دیمون پیشنهاد داده شد، او اما به خاطر پروژه های دیگری که آن زمان در دست انجام داشت، مجبور به رد این نقش شد. برای بازی در «آواتار» به او ۱۰ درصد از فروش گیشه ی فیلم پیشنهاد شده بود که در صورت قبول این نقش، بیش از ۲۵۰ میلیون دلار نصیب او می کرد. او درباره ی تصمیمش برای رد این پینشهاد گفته: «دیگر هیچ بازیگری را نخواهید دید که پولی بیشتر از این را رد کند.»

میشل فایفر: کلاریس در «سکوت بره ها» (The Silence of the Lambs)

نقش کلاریس استرلینگ، مأمور اِف‌بی‌آی به میشل فایفر پیشنهاد شد، اما او آن را به خاطر «پلید» بودن فیلمنامه رد کرد. به گفته ی فایفر، پایان بندی قصه برای او ناخوشایند بود و دلش نمی خواست مسئولیت اضافه کردن چنین چیزی به دنیا را به دوش بکشد.

آل پاچینو: هان سولو در «جنگ ستارگان» (Star Wars)

آل پاچینو پیشنهاد بازی در قسمت اول «جنگ ستارگان» را به این دلیل رد کرد که فیلمنامه ی آن را به طور دقیق درک نکرده بود. به گفته ی پاچینو، بازی کردن یک نقش بدون فهمیدن داستان فیلم برایش راحت نبود، گرچه کاندیدای اصلی برای ایفای این نقش بود.

جک نیکلسون: مایکل کورلئونه در «پدرخوانده» (The Godfather)

بازی در نقش اصلی مجموعه فیلم «پدرخوانده» به جک نیکلسون پیشنهاد شد. او در ابتدا مایل به بازی در این نقش اما در نهایت آن را رد کرد، چون معتقد بود این نقش را باید یک بازیگر ایتالیایی بازی کند.

مارک والبرگ: دانی دارکو در «دانی دارکو» (Donnie Darko)

مارک والبرگ می توانست نقش اصلی فیلم «دانی دارکو» باشد اما این نقش را رد کرد، چون قویاً معتقد بود که این شخصیت باید نوک زبانی صحبت کند. کارگردان فیلم اما چنین نظری نداشت، به همین دلیل با او والبرگ به توافق نرسید.

بروس ویلیس: سم ویت در «روح» (Ghost)

بروس ویلیس بارها از رد پیشنهاد بازی در فیلم «روح» ابراز پشیمانی کرده است، با این حال این تصمیم در آن به نظرش درست می رسید. به گفته ی ویلیس، رابطه عاشقانه ی میان یک انسان و یک روح برای او قابل درک نبود و به نظر او، موضوع خوبی نبود.

پیرس برازنان: بتمن در «بتمن» (Batman)

پیرس برازنان در تست بازیگری فیلمی «بتمن» سال ۱۹۸۹ شرکت کرد، اما به گفته ی خودش یک اظهارنظر «احمقانه» در آن جلسه باعث شد این نقش را از دهد. او در اینباره گفت: «یادم است حرف احمقانه ای به تیم برتون زدم. گفتم: “نمی توانم درک کنم یک مرد لباس زیرش را روی شلوارش بپوشد.”»

لیام نیسون: جیمز باند در «جیمز باند» (James Bond)

لیام نیسون می توانست مأمور ۰۰۷ باشد، اما همسرش، ناتاشا ریچاردسون که آن زمان در نامزدش بود، از جیمز باند خوش نمی آمد. او به نیسون اولتیماتوم داد که اگر این نقش را قبول کند، دیگر با او ازدواج نخواهد کرد.

نیسون شاید تصمیم درستی گرفت که به حرف نامزدش عمل کرد، چرا که آن ها در نهایت با یکدیگر ازدواج کردند و زندگی مشترک آن ها تا زمان مرگ ریچاردسون در سال ۲۰۰۹ ادامه داشت.

ایوان مک گرگور: پاتریک بیتمن در «روانی آمریکایی» (American Psycho)

ایوان مک گرگور اولین انتخاب برای نقش پاتریک بیتمن بود اما در نهایت به این پیشنهاد نه گفت، چرا که کریستین بیل از خواسته بود این کار را انجام دهد.

بیل در اینباره گفته: «به چند نفر زنگ زدم و گفتم “این نقش برای من است، به آن نزدیک نشوید. و اگر قصد پا پس کشیدن ندارید، بدانید که چه در انتظارتان است.”»

جیسون موموآ: درکس در «نگهبانان کهکشان» (Guardians of the Galaxy)

به گفته ی جیسون موموآ، او نقش درکس را به این دلیل رد کرد که نمی خواست دوباره در فیلمی با بالاتنه ی برهنه ظاهر شود. او احساس می کرد دارد در یک چرخه ی نقش های تکراری گرفتار می شود. او در اینباره گفته: «چهار سال در سریال “استارگیت: آتلانتیس” نقش مشابهی به نام رونان را بازی کرده بود، یک موجود بیگانه که زیاد حرف نمی زد و غرش می کرد. چه مردم آن نقش را دیده باشند و چه نه، قبلاً آن را تجربه اش کرده بودم.»