۱۵ کشوری که بیشترین تعداد میلیاردرهای جهان را در خود جای داده اند

ژاپن با این همه جمعیت و ثروت جزو این کشورها نبود. این نشون میده که اختلاف طبقاتی در ژاپن بسیار پایینه.

یه مطلب درباره کارن یا karen بزارید
صبح یه فیلم دیدم درباره یه کارن هموطن تو امریکا. همه نوع کارن دیده بودیم. این نوعشو جدید بود برام.
یه خانومی تو فروشگاه بود خرید میکرد یه کارن سر و کلش پیدا میشه بهش گیر میده.
karen ایندفعه یه هموطن خودمون بوده.
اونیکه قربانی این karen شده usa born هست. پدر مادرش مهاجر از کلمبیا و والدینش حداقل ۴۰ سال ساکن امریکا و سیتیزن هستن.
تو کلیپ این خانوم امریکایی میگه ۱۰ دقیقه هست تو فروشگاه هرجا میرم این کارن دنبالم میکنه و حداقل ۴ بار با چرخ خرید بهم کوبونده و رد میشه.
حتی معذرت خواهی نمیکنه. نزدیک میشه عمدا چرخ خریدو بهش میکوبونه رد میشه.
تو فیلم قشنگ معلومه عمدا این کار رو میکنه.
بار اخر میکوبه و قربانی از کارن میپرسه چرا با چرخ بهم میکوبی؟
کارن میگه تو جلو راهی و کنار نمیری. البته کارن دروغ میگه. اگه فیلمو دقیق ببینین حداقل ۱ متر جا هست کارن رد بشه اما عمدا میکوبونه.
بعدم میگه مشکل تویی ک از مکزیک اومدی امریکا و شغل ما رو میگیری و این حرفا.
طرف میگه من زاده امریکام پدر ماردم تو ۲۰ سالی امریکا اومدن و حداقل ۴۰ سال اینجا زندگی میکنن.
کارن میگه اما تو امریکایی نیستی و مهاجری.
قربانی میگه من امریکایی ام و زنگ میزنم پلیس.
البته کارن ایندفعه یکم لهجه داره و ایندفعه قربانی ازش میپرسه تو فلوئنت حرف نمیزنی. اکسنت یا لهجت نشون میده امریکایی نیستی. خودت از کجا اومدی؟ ایا سیتیزن یا اصلا زاده ی امریکا هستی؟ ایندفعه کارن قصه جواب نمیده و این نشون میده هنوز سیتیزن نشده و حتی متولد امریکا نیست. بر خلاف بقیه کارنها که اصولا زاده و شهروند امریکا هستن و هی گیر میدن.
البته این کارن ما موهاش زرده و طبق معمول رنگ کرده موهاشو.
بعدش مدیر فروشگاه میاد به کارن میگه یا برو بیرون و یا به علت هرزمنت این مای استور شکایت میکنم. یعنی به علت ازار در فروشگاه من.
اینجاست کارن چندتا فحش به مدیر و همه ی مهاجرا و مردم میده و میره بیرون.

یکی از سرگرمیام این شده برم فیلم کارنها رو ببینم.

کسایی ماجرای karen رو نمیدونن یکم مختصر توضیح میدم.
تو ایالات متحده کارن به شخص یا اشخاصی میگن که کرم دارن. میان کسایی که غیر سفید هستن رو ازار میدن. کارنها همیشه سفید هستن و خودشون رو محق همه چی میدونن. صاحب همه چی. حتی شما تو پارک نشسته باشی بستنی بخوری شخصی که کارن هست میاد بهت گیر میده مثلا چرا اینجا نشستی. یه فیلم دیدم یه کارن به یه اسیایی تبار گیر داده چرا تو این پارک نشستی. بهانه کارن اینه که این پارک فقط برا ساکنین این محله هست و اگه از اینجا نره زنگ میزنه پلیس بیاد. اما زوج اسیایی به کارن میگه ما ساکن همین محله اییم و هر غلطی میخوایی بکن. کارن اما زنگ میزنه پلیس و ضایع میشه. زوج اسیایی فیلمو به پلیس نشون میده.
کارن ها به این نوع ادما میگن. چند وقت پیش یه پلیس ایرانی تبار تیر خورد کشته شد. متاسفانه خیلی از وایت پاورها تو صفحات فیسبوک ریخته بودن فحش میدادن.
این کارن هموطن برا همین برام جالب بود. متاسفانه این نوع رفتار منظورم کارن و ضد بقیه بودن بین هموطنای خارج نشین شدیدا بالاست. اگه بخوام چشم بسته بگم میتونم بگم حتی داغتر از اون وایت پاورها شدیم. چرا؟ به نظر من دلیلش ترسه. ترس اینکه مثلا وایت پاورها کشور رو به دست بگیرن بعدم همه رو قتل عام کنن و برا اینکه قتل عام نشیم از همین الان داریم تو جبهه اینا میریم. اما ایا وایت پاورها واقعا میتونن جایی رو به دست بگیرن و قتل عام کنن؟ جواب اینه که نه. حتی تگزاس که بیشترین طرفدارای رد نک یا گردن سرخ رو داره تنها ۵ درصدشون اینطوری ان. تنها همینقدر اینطورین. پس هیچ دلیلی برا ترس وجود نداره. یا تو کشورای اروپایی تو جبهه نشنالیستهای افراطی میرن به همین علته. اینکه مثلا اگه نشنالیستها قدرتو به دست گرفتن بقیه رو بیرون کردن ما رو بیرون نکنن. چون تو جبهه اوناییم. اما برا نشنالیستها هیچ فرقی نداره کجایی باشی. و اینکه نشنالیستهای افراطی تو اروپا حداکثر ۳۰ درصد هستن. ۷۰ درصد یعنی قشر اعظمی از جامعه مخالف هستن. اما چرا ما میریم تو جبهه افراطی های دست راستی اما تو جبهه ۷۰ درصد میانه رو نمیریم؟ چون خشونت تو این ۳۰ درصد بالاتره. خشونت یعنی عاملی برای سرسپرده کردن بقیه. ماهام که از قدیم چوب زور سرمون بوده. هرکی که خشن تر بود قلدر تر بود میریم تو جبهه اونا. ولو اگه ۱ درصد باشن. تو اتریش یه عکس از حزب ازادی اتریش رو دیدم. همه ی اعضا سفید صورت سورخ مو بور چشم ابی اما یهو دیدم یکیشون پوست تیره موهای سیاه چهره هندی پاکستانی عرب و چشمای سیاه داره. گفتم این دیگه چه ادمیه با این وضع رفته عضو چنین حزبی شده. بعدش دیدم عه این که هموطن خودمونه. حالا این حزب چقدر طرفدار داره تو اتریش؟ حزبی که بر اساس شعارهای ضد مهاجر و ضد فرهنگ خاورمیانه و ایران تشکیل شده تو کل اتریش تنها ۶۰ هزار عضو داره. اتریش حدودا میلیون و نهصد هزار نفر جمعیت داره. تنها عضو خارجیش ایرانیه. حالا به علت فسادهای مالی خیلی ریزش داشته و این چیزا رو نمیگم. تو کشوری مثل اتریش یه سیاستمدار ۱۰ یورو اختلاس کنه روز بعد بی ابرو میشه و یا کناره گیری میکنه یا خودکشی یا به زور میندازنش تو سطل اشغال.
اولش فکر کردم این اقا مثلا هندیه. چون هندیا هندو و سیک هستن و خیلی خیلی با مهاجرای مسلمون رابطه خوبی ندارن. مخصوصا با مهاجرای هموطن خودمون. به علت قضایای نادر شاه و قتل عام ها و اون قضایای بعدش.
کلا میشه نتیجه گرفت ترس و ارعاب تنها عامل جذب ماست. اینکه میترسیم. مثلا شما رژه های اعضای احزاب ضد مهاجر و وایت پاور رو ببینی واقعا میترسی. چهره ها همه افروخته و خشن. یونیفروهای ترسناک و پرچمهایی که بزرگه و حتی دیدنش ترس به وجود ادم میندازه. چکمه هایی که بزرگه و رنگشونم سیاهه و همه ی اینا باعث میشه از نظر روانی یه ترس به بیننده القاء بشه. خب ماهام که از قدیم معروف به نداشتن اقتدار عمل و سواد سیاسی و و این چیزا بودیم. وقتی این چیزا رو میبینیم حتی اگه ۱ درصد جامعه باشه میترسیم و این ترس رومون تاثیر میزاره. تو ذهنمون میگیم اینا کشور رو به دست میگیرن. ما رو میندازن بیرون. چیکار کنیم ؟ چیکار نکنیم؟ راه حل رو تو عضو شدن و وارد شدن تو این احزاب میبینیم. یعنی همون رفتن به جبهه اینا. کلا پشت پا میزنیم به همه چی. میبینیم اینا زورشون زیاده و از اینور فرهنگ خاورمیانه اینه که کسی که زور داره و زورش بیشتره پس با همون پیمان میبندیم. برا همین میریم با اینا.

یا تو المان مثلا یه هموطن تو ایالتی عضو یه حزب سیاسی ضد مهاجر بود. طرف میخواست کاندید شهر بشه. اول از هم اینو بگم که تو کشورای غربی عضو حزب شدن و کاندید شورای شهر شدن و نخست وزیری و غیره خیلی اسونه. کار شاق و خاصی نیست. حتی تو امریکا شما میتونی کاندید مستقل برا ریاست جمهوری بشی. بعدش میتونی پز بدی تو ایالات متحده یا باقی کشورای غربی کاندید ریاست جمهوری شدی. چون اصولا کار خاصی نیست. همه میتونن. همه میتونن عضو حزب بشن. نماینده مستقل بشن. نماینده نخست وزیری بشن و یا نماینده پارلمان بشن.
خب این هموطن عضو حزب دست راستی ضد مهاجر بوده. میخواسته از طرف حزب نماینده شورای شهر بشه. حزب نزاشته. چون این احزاب شعارشون ضد مهاجره. حتی تو صفحان فیسبوکی اون حزب اعضای حزب اومدن و طرفدارهاش اومدن تهدید کردن اگه این رو بیرون نندازین دیگه به شما رای نمیدیم یا میریم عضو یه حزب دیگه میشیم. خب این هموطن رو از حزب انداختن بیرون و این شده نقل زبونها که درسی هست که بدونیم ماهیت این احزاب دست راستی چی هست. میانه رو نیستن. دست راستی و وایت پاور هستن یعنی ضد هرچی که سفید نیست هستن.
متاسفانه اینقدر چشما رو بستیم از اینور زدیم بیرون. یه مثال میزنم. تو کشورای غربی تنها مهاجرایی که از همدیگه فرار میکنن ماهاییم. تو خیابون همدیگه رو ببینیم اخمو میشیم. باور کن راست میگم. من دیدم طرف هموطنشو تو خیابونای هلند یا مثلا المان دیده اخماش رفته تو هم. چرا اخه؟ چون چشم دیدن همدیگه رو نداریم. چون مهاجرت رو حق تنها و تنها خودمون میدونیم. چون میگیم هلند ارث پدری منه و بقیه حق ندارن. و الی اخر. حالا این چندتا دلیل مهم نیست و شاید شوخی باشه.
تو یه تیم فوتبال اگه ببینیم هموطن ما توش بازی میکنه نمیریم. تو هلند مثلا شهرداریها بودجه ی تیم و ورزشها رو میده. هر محله بچه هاشون جمع میشن میرن سالن بازی میکنن. خوش میگذرونن. اما ما یه خصلت بدی داریم. میبینیم تو سالن یه هموطن میره سریعا راهو کج میکنیم. نمیریم دیگه. چرا؟
یکی از دلایلش دیگش اینه که اینقدر به حرفای این دست راستیها و وایت پاورها گوش کردیم که واقعا باور کردیم هرکی غیر هلندی اصیل هست پس ادم بدیه. به نظرم مهمترین دلیل همینه. والدین و سیستم اموزشیمون هیچوقت بهمون اموزش ندادن اعتماد به نفس داشته باشیم و چیزی که هستیم عالیه. یاد ندادن و یاد نگرفتیم ما خوبیم مثل بقیه. هیچ فرقی بین ما و بقیه نیست. از کودکی با شعارهای برتری جویانه بزرگ میشیم. از همون کودکی تو گوشمون خوندن ما برترین هستیم. دین مذهب ملیت خلاصه هرچی که بگی بهترینه. حالا فردی که با این شعار بزرگ شده مهاجرت میکنه. ایا تغییر میتونه بکنه؟ خب تو ایران هیچی چون مملکتمونه و میشه گفت زیاد مهم نیست. تبلور شدن رفتارهای برتری جویانه رو میشه توجیه کرد چون کشورمونه. اما اگه این فرد بیاد خارج چی؟ بیاد هلند چی؟ بره المان چی؟ نتیجه چی میشه؟ نتیجه همین میشه. همه بد و پست هستن به جز من. چون با این فرهنگ بزرگ شده نگاه برتری جویانه داره. حالا ترس رو قاطیش کن قشنگ تبدیل به برده میشه. ادمایی که به صورت ناخوداگاه برده هستن اما درکی ندارن. نتیجش میشه تیم فوتبال محل نمیره چون یه هموطن دیگه اونجاست. چون اون مهاجره.
نتیجش میشه کشتار تو المان. تو المان یه هموطن اسلحه خرید رفت ۱۰ تا مهاجر رو کشت. چون طرف وقتی اومد المان نتونست تغییر کنه. تو ده سال گذشته تو المان سه تا حادثه ی کشتار مردم صورت گرفت.
۱. تیراندازی مونیخ سال ۲۰۱۶ مونیخ. ۱۰ کشته و ۳۵ زخمی.
۲. حمله ی برلین سال ۲۰۱۶. ۱۲ کشته و ۴۵ زخمی.
۳.تیراندازی های هاناو. ۹ کشته و ۵ زخمی.

عامل تیراندازی شماره ۱ همون هموطنی که اسلحه گرفت و رفت ادما رو کشت.
عامل شماره ۲ یه تونسی که با کامیون زد به جمعیت.
عامل تیراندازی شماره ۳ یک عضو دست راستی افراطی که با اسلحه به دوتا قلیون خونه حمله کرد.

اما چیزی که عجیبه اینه چرا تو حمله ی شماره ی ۱ یک مهاجر با دلایل راست گرایی رفت ۱۰ نفر رو به قتل رسوند؟ ایا این فرد المانی اصیل بود؟ چون تو شماره ۳ اون فرد المانی اصیل بود. یعنی چشم ابی و مو بور.
و اینکه نوع اموزش و تربیت والدین عامل شماره ۱ چطوری بوده؟ چون بحثی بود که والدین این فرد که ایرانی هستن به بچه شون مهاجر هراسی رو مدام اموزش میدادن. به صورت افراطی و تندروگرایانه نازیسم و ایده های نژادپرستی نازیسم و دست راستی رو به پسرشون اموزش میدادن. و تو مدرسه هم همکلاسیهاش این پسر رو مسخره میکردن چون مهاجر بوده. این باعث دودگانگی شده. یعنی والدین به جای اینکه بیاد اعتماد به نفس رو اموزش بده اومده چیزایی رو اموزش داده که نتیجه ی بدتر و معکوسی داشته. هرکی تو غرب هست میدونه بخوایی نخوایی یه فردی به اصطلاح karen پیدا میشه مسخره کنه توهین کنه و مشکلات کشور رو سرت بندازه. خب اینجاست که نقش اموزش درست و اعتماد به نفس وسط میاد. اما به نظر من والدین این فرد کوتاهی کردن. به جای اینکه به پسرشون بگن کار این نئو نازیستها بد هست اومدن گفتن کارشون و عقیدشون درسته. خب نتیجش شد کشته شدن ۱۰ نفر. قضیه تاریک اینجاست تو هلند که بودم یادمه اکثر هموطنامون که مهاجر هستن موافق این کشتار بودن.
کجا رو اشتباه رفتیم که تقریبا ۷۰ درصد مردم المان و هلند اونم مردم اصیلشون مخالفت کردن ولی هموطنامون که خودشونم مهاجر هستن موافق بودن؟
کجا رو اشتباه رفتیم تو ایالات متحده تنها karen مهاجر باید هموطن ما باشه؟ تازه طرف حتی سیتیزن امریکا نشده هنوز. فکر کنین سیتیزن بشه چیکار کنه.
شخصا تقریبا تمام رسانه های فارسی رو کنترل میکنم. چه داخل ایران چه باقی کشورای دنیا. چون کارم و تخصصم میتونم بگم تو این زمینه هاست. چه رسانه ها با بودجه های دولتی چه خصوصی.
تو زمینه ی اپن سورس ریسک منجمنت برنامه ایی داشتم با لیسانس دانشگاه تونستم نصب کنم. بیشتر از این چیزی نمیگم. اما برنامه های مشابهه این رو شرکتهای اسلحه سازی برای ارتشها میسازن. اینقدر کاربری هست و اینقدر C&A میکنن اطلاعات رو که باور نمیکنین. برای ریسک انالیز و مارکتینگ ۱۰۰ درصد رو این نرم افزارها تکیه میشه. مثلا تو محلی چه جنسی بیارن فروش میره؟

متاسفانه تو این زمینه بدجور راهو اشتباه اومدیم. اونقدر اشتباه که تو المان ۷۰ درصد مردم عضو احزاب میانه رو هستن و شاید ۳۰ درصد عضو احزاب افراطی باشن. اما بین هموطنای مهاجرمون وضع خیلی خرابه. ۹۰ درصد عضو احزاب افراطی و شاید تنها ۱۰ درصد عضو احزاب میانه رو باشن.

همه چی از اموزش اشتباه شروع شد. پا فشاری بر روی اموزش اشتباهه و والدین اکثرا بیسوادی که تقریبا هیچی نمیتونن. و بعدشم اون فرهنگ زورگویی و زورگویی قبیله ایی که اگه قبیله ایی بیشترین زور رو داشته باشه بیشتر بکشه میریم تو جبهه اون قبیله.

اگه امروز دست نجنبونیم و با این مسائل تو قدم اول اشنا نشیم و تو قدم دوم راهکار نچینیم و تو قدم سوم راهکار رو عملی نکنیم با حدود ۱۱۰ میلیون جمعیت بدونه هویت فکری مواجهه میشیم.
۸۶ میلیون داخل کشور و ۲۵ میلیونی هم خارج کشور.