تیمی از محققان، که به دلیل کشف بسیاری از سیاهچاله‌ها به پلیس سیاهچاله معروف هستند، یک سیاهچاله خفته که حداقل ۹ برابر جرم خورشید است را در فاصله ۱۶۰,۰۰۰ سال نوری از زمین کشف کردند که به دور یک ستاره می چرخد. آنها ادعا می کنند که این اولین سیاهچاله خفته با جرم ستاره ای است که در خارج از کهکشان راه شیری کشف شده است.سیاهچاله هایی با جرم ستاره ای زمانی تشکیل می شوند که ستارگان پرجرم به پایان عمر خود می رسند و تحت گرانش خود فرو می ریزند. اگر سیاهچاله به طور فعال مواد را نبلعد و در نتیجه هیچ نور یا تشعشع دیگری از خود ساطع نکند، به عنوان خفته توصیف می شود. از آنجا که سیاهچاله های خفته با محیط اطراف خود تعامل ندارند به سختی قابل تشخیص هستند، این کشف به یافتن یک سوزن در انبار کاه تشبیه شده است.این سیاهچاله تازه کشف شده در ابر ماژلانی بزرگ، کهکشان اقماری که همسایه راه شیری است، قرار دارد. ابر ماژلانی بزرگ به دور ستاره ای داغ و آبی می چرخد که تقریباً سه برابر کهکشان ست. اعتقاد بر این است که هزاران سیاهچاله با جرم ستاره ای در کهکشان راه شیری و ابرهای ماژلانی وجود دارند. آنها بسیار کوچکتر از سیاهچاله بسیار پرجرمی به نام Sagittarius A هستند که در فاصله ۲۷,۰۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد.این سیاهچاله بخشی از سیستم دوتایی با یک ستاره همراه درخشانش است که در سیستمی به نام VFTS 243 به دور یکدیگر می چرخند. بیش از دو سال است که این محققان، به دنبال چنین سیستم‌های سیاه‌چاله‌ای هستند. شش سال طول کشید تا داده های تلسکوپ بزرگ ESO به طور رسمی VFTS 243 را شناسایی کند.در یک منظومه متشکل از دو ستاره، این فرایند یک سیاه چاله ایجاد می کند که دور ستاره درخشان دیگر می چرخد. اگر سیاه چاله میزان بالایی از اشعه ایکس منتشر نکند، خفته قلمداد می شود. سیاه چاله ها معمولا با ردیابی این اشعه ها شناسایی می شوند. با این حال مشاهدات تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا ناسا نشان می‌دهد که VFTS 243 پرتو ایکس ضعیفی دارد.
سیاهچاله هایی با جرم ستاره ای زمانی تشکیل می شوند که ستارگان پرجرم به پایان عمر خود می رسند و تحت گرانش خود فرو می ریزند. اگر سیاهچاله به طور فعال مواد را نبلعد و در نتیجه هیچ نور یا تشعشع دیگری از خود ساطع نکند، به عنوان خفته توصیف می شود. از آنجا که سیاهچاله های خفته با محیط اطراف خود تعامل ندارند به سختی قابل تشخیص هستند، این کشف به یافتن یک سوزن در انبار کاه تشبیه شده است.
این سیاهچاله تازه کشف شده در ابر ماژلانی بزرگ، کهکشان اقماری که همسایه راه شیری است، قرار دارد. ابر ماژلانی بزرگ به دور ستاره ای داغ و آبی می چرخد که تقریباً سه برابر کهکشان ست. اعتقاد بر این است که هزاران سیاهچاله با جرم ستاره ای در کهکشان راه شیری و ابرهای ماژلانی وجود دارند. آنها بسیار کوچکتر از سیاهچاله بسیار پرجرمی به نام Sagittarius A هستند که در فاصله ۲۷,۰۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد.
این سیاهچاله بخشی از سیستم دوتایی با یک ستاره همراه درخشانش است که در سیستمی به نام VFTS 243 به دور یکدیگر می چرخند. بیش از دو سال است که این محققان، به دنبال چنین سیستم‌های سیاه‌چاله‌ای هستند. شش سال طول کشید تا داده های تلسکوپ بزرگ ESO به طور رسمی VFTS 243 را شناسایی کند.
در یک منظومه متشکل از دو ستاره، این فرایند یک سیاه چاله ایجاد می کند که دور ستاره درخشان دیگر می چرخد. اگر سیاه چاله میزان بالایی از اشعه ایکس منتشر نکند، خفته قلمداد می شود. سیاه چاله ها معمولا با ردیابی این اشعه ها شناسایی می شوند. با این حال مشاهدات تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا ناسا نشان می‌دهد که VFTS 243 پرتو ایکس ضعیفی دارد.
بدون نظر